Volgens Karamatali, die namens de geïnstalleerde vijf leden het woord voerde, gaat het beroep gepaard met een behoorlijke mate van betrokkenheid. Immers behoort de rechter in concrete gevallen recht te spreken en de wet toe te passen. Zulks is echter niet altijd even gemakkelijk. Door te passen en schroeven moet de rechter achterhalen welke rechtsregels op de voorgelegde feiten toepasselijk zijn. De kwaliteit van de rechtspraak moet uiteindelijk toch worden hooggehouden. Sonai, die namens de groep van vijf nieuwe rechters het woord voerde, vond het een grote eer om dit te kunnen doen. Volgens hem is een goed functionerende rechtspraak een belangrijke voorwaarde voor het goed functioneren van de rechtstaat. Deze waarde vormt een wezenlijke basis voor de legitimiteit van de rechtspraak. Rechters worden niet gekozen door het volk, maar dat wil volgens hem niet zeggen dat zij niet gelegitimeerd zijn. Uiteindelijk moeten zij het evenwicht vormen met de andere machten. De rechterlijke macht kan dit werk pas goed doen als zij het vertrouwen van de samenleving heeft. Eenmaal in de beklaagdenbank verwacht de burger juist een zekere soepelheid van de rechter. Hij of zij wil dat de rechter het gepleegde feit in de juiste conceptie en ook in die context beoordeelt. De rechter moet echter altijd onpartijdig zijn. Dat vereist volgens Sonai een omstandige benadering. De rechter dient zich dan ook juist te kunnen inleven in de problemen die in de zaken spelen. “Anders kan hij niet tot een goed oordeel komen”, aldus de nieuwbakken magistraat.