De propaganda in het verkiezingsjaar 2015 wordt steeds gemener en hartelijker

De propaganda in het verkiezingsjaar 2015 wordt steeds gemener en hartelijker. Partijen die niet in het machtscentrum zitten, doen al het mogelijke om de verkiezingen te winnen. Tegenwoordig kijken de oppositionele partijen niet meer “achteruit” maar wordt er op los gescholden.

Beledigingen en leugens die op haat zaaien lijken, zijn aan de orde van de dag. Omdat bijvoorbeeld Limburg van de NDP op een dergelijke laakbare wijze handelt, nemen andere politici deze handelwijze over: “Wie gaat hier dan daadwerkelijk over de schreef?”

Vaker vraag ik mij af of het geen corruptie is dat politici en adviseurs vele vergoedingen krijgen zonder ervoor te werken. Zelfs dure auto’s worden uit de verkregen vergoedingen en staatsmiddelen gekocht. Voorts krijgen de directies bij de parastatale bedrijven bonussen en salarissen die slechts in rijke westerse landen worden uitbetaald.

Nog steeds in er geen Wet openbaarheid van Bestuur (WOB) zodat de burger onder andere inzage heeft in overheidshandelen, deelname aan overheidsbesluitvorming en recht op informatie van de overheid. Hoe wil men de corruptie beteugelen zonder een WOB? Daardoor heeft de vicepresident het toegezegde overzicht van de salarissen bij de parastatale bedrijven niet kunnen presenteren: “Dat overzicht zal dus voorlopig niet komen”.

Tot nog toe heeft nog geen enkele combinatie of politieke partij aangegeven hoe de corruptie aangepakt zal worden. Diverse juristen stellen daarom terecht dat alleen maar een Anti- corruptiewet niet voldoende is. In Suriname zal behoorlijk wat reorganisatie moeten plaatsvinden om het land in bestuurlijk opzicht een modern aanzien te geven. Wij hebben niets aan praatjesmakers die het over het bestrijden van de armoede hebben zonder een gedegen plan van aanpak.

Ook de gronduitgifte is een enorme bron van corruptie geworden. Sommige parlementariërs hebben honderden lappen grond weten te bemachtigen zonder deze tot exploitatie te brengen. Nemen ze deze vaak onterecht verkregen rijkdommen wellicht mee in hun graf? Analyses en prognoses die worden gemaakt, zijn frequent abject omdat resultaten die in het verleden zijn behaald geen garantie bieden voor de toekomst.

Bovendien zijn de verhalen vooringenomen en slecht onderbouwd. De woordvoerders van de verschillende partijen moeten niet denken dat ze de jongeren en oudere kiezers wederom kunnen misleiden met aandachtspunten die zij toch niet kunnen waarmaken. In het verleden hebben alle politieke partijen zulks gedaan: “Daarom ziet ons land er nu zo uit”.

Democratie is in gevaar

De politiek heeft constant nagelaten goede wetten te maken om het land adequaat te besturen, men bleef liever weg van de vergaderingen: “Bijna alle politieke partijen hebben zich hieraan schuldig gemaakt”. Aan deze strategie is tot nog toe weinig veranderd: “Kent u een ander democratisch geregeerd land waar men zo veelvuldig de vergaderingen niet bijwoont en toch vergoedingen ontvangt?”.

Politici hebben goed voor zichzelf gezorgd. Doch de derde macht in de trias politica namelijk de rechterlijke macht heeft om moverende redenen noch steeds geen eigen budget, en is dus afhankelijk van de vele corrupte politici. Daarom kun je nu niet daadwerkelijk spreken van de scheiding der machten in Suriname! Want is de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht nu wel of niet gegarandeerd?

Geen enkele partij en of combinatie haalt in de propaganda aan dit soort misstanden in ons bestuur aan te pakken. Eveneens is het systeem van uitbetalen via bestelbonnen van de middeleeuwen. Door dit corruptiegevoelige betaalsysteem te handhaven, kunnen ambtenaren vrijelijk marchanderen totdat de “voor-wat-hoort-wat-leus” met de uitvoerende afdelingen is afgesproken: “Waarom kan de overheid haar betalingsverplichtingen niet nakomen door rechtstreeks gelden over te maken op een bankrekening van de begunstigde zodat bij hoge uitzondering via bestelbonnen wordt betaald?”. De vergoeding van de wettelijke rente wordt omzeild door dit onhandig bureaucratisch systeem.

Van de modern ogende president van de Centrale Bank van Suriname had ik verwacht dat hij dit kwaad direct zou aanpakken, en dat het op de schop zou gaan. Nog steeds is het zo dat politieke partijen zich omringd hebben met profiteurs en geloofsgenoten (zie mijn artikel in GFC-Nieuws van 29 december 2014) die na de verkiezingen voordelen wensen te halen uit de verkiezingswinst: “Is dat geen corruptie?”.

Overal en altijd wordt God respectloos erbij gehaald in Suriname terwijl Marx en Engels reeds meldden dat: “Godsdienst als opium van het volk werkt”. Opzettelijk hebben voorgangers het woordje “van” vervangen in “voor” zodat het leek alsof voornoemde wetenschappers zich negatief uitlieten over het geloof. Integendeel, zij duidden er juist op dat men het vermogen mist om na te denken over de eigen situatie omdat dit overgedragen is aan de kerk door onder andere de vele dogma’s die er bestaan.

Veelal vinden in armoede levende burgers hun heil bij de religie, en worden zij vaak om de tuin geleid. De situatie in de Rooms-katholieke Kerk is daar een goed voorbeeld van. Gelukkig heeft de huidige paus de malaise en misstanden in deze kerk nu aan de kaak gesteld. Uiteraard vallen er idem dito wantoestanden in anderegodsdiensten, leerstellingen en of overtuigingen te constateren.

De propaganda moet anders

De conventionele wijze waarop men propaganda heeft gevoerd in ons land moet drastisch veranderen. Wanneer men bijvoorbeeld massameetings houdt, dient de kiezer ook in staat gesteld te worden om vragen te stellen aan de inleider. In een democratie kun je geen monoloog voeren en de aanwezigen uitsluiten van de toespraak. Dat is niet alleen ondemocratisch maar ook onbeschoft.

Politici in Suriname zijn toch geen entertainers geworden? Door te reageren worden kiezers in de gelegenheid gesteld om inhoudelijk in te gaan op het verhaal. Uiteraard kunnen er ook informatieve vragen worden gesteld. Vaak kletsen politici uit hun nek zonder een programma van concrete punten aan te voeren om het wenselijke beleid te presenteren. Eerder worden politieke tegenstanders negatief besproken, beklad en of beledigd.

Alle partijen maken zich schuldig aan populistische praatjes omdat tot nog toe de boodschap is: “Stem op mij en je krijgt en beter Suriname”. Maar hoe en de wijze waarop dit moet gebeuren, uitgedrukt in een tijdpad ontbreekt. Politici streven er veelvuldig naar na de verkiezingen onder de pannen te zijn waardoor er nauwelijks doorstroming is van de kandidaten. Vooral bij de oude traditionele partijen valt deze teneur vaker te constateren.

Sommige parlementariërs beweren dan: “Dat hun werk nog niet af is” terwijl ze inderdaad bijna niets hebben gepresteerd. De tijd van nepotisme is voorbij! De kiezers zijn aan het woord op 25 mei 2015. Vraagt u onder andere aan sprekers op de podia wat zij na mei 2015 van plan zijn te doen om de corruptie bij de douane te verdrijven. Want veel handelaren zijn alleen maar door stelen en omkopen zo rijk geworden, en daar spelen bepaalde douaneambtenaren niet een onaanzienlijke rol in.

Is dat de reden dat het nieuwe Asycuda-systeem nog steeds niet geïntroduceerd is en of met enige opzet uitvalt zodat er “handmatig” gewerkt kan worden. Eerder zouden deze zaken in de media en op de podia besproken moeten worden dan elkaar uit te schelden. Vooralsnog hoeven wij dus niemand te geloven want de leugen regeert. De kiezer wenst geen oude wijn in nieuwe zakken!

Robby Roeplall