"De Hollanders lezen zich te pletter. Ze hebben blijkbaar een intellectuele achterstand. Wij niet. We weten alles al. We hebben geen behoefte aan tips voor de inrichting van ons leven of om beter geïnformeerd te zijn hoe men in bepaalde kringen leeft. We hoeven niet te weten waarom bepaalde mensen dingen doen zoals ze doen. Daarom stopte ik lang terug met romans schrijven, die ik trouwens aan de straatstenen voor noppes niet kwijt kon raken. Er stonden al genoeg van mijn boeken in boekenkasten in Nederland en het Caribische gebied, bedacht ik. In elke Nederlandse bibliotheek zal wel een boek van mij liggen", zegt Donner.
Hij was verwonderd toen Rappa, voorzitter van de Surinaamse Schrijvers Vereniging, die ook auteur is, hem benaderde met het voorstel een of meer van zijn boeken weer op de markt te brengen. Donner zag daar geen heil in. Om Rappa toch tevreden te stellen dook hij zijn rommelkast in en vond daar een manuscript. Donner kon zijn ogen niet geloven toen Rappa de vorige week met een bewerkt exemplaar kwam. "Ik was met stomheid geslagen. De man zag kans een product tot stand te brengen dat mij met grote verbazing vervulde. Wie is niet blij met een schouderklopje zo nu en dan. De wijze waarop de man beschrijft waar het in bellettrie omgaat is pure klasse. Ik heb overigens met hem gewed dat hij met de geweldige uiteenzetting en al nog steeds niet meer dan vijf van die dingen zal kwijtraken. Hij gokte op twintig... Waar, wanneer en voor hoeveel het boek te koop zal zijn, daar houd ik mij buiten anders denkt men dat ik bezig ben reclame te maken voor mezelf. Ik heb er niets mee te maken. Echt niet."