Uit dit hele relaas zou ook geconcludeerd kunnen worden dat het impliciete en expliciete gezeur over een zogenaamde keuze tussen een rechtsstaat en een machtsstaat tijdens en na de parlementaire debatten over de amnestiewet slechts een holle frase moet zijn geweest. De huidige politieke praktijk van samenwerking schijnt immers te wijzen op een strijd voor een enge belangenstaat. Trouwens elke vorm van politieke samenwerking in de Surinaamse geschiedenis kan gerust getypeerd worden als te zijn koehandel. Hieraan ontleent de Progressief-Verheffende Partij (PVP) haar bestaansrecht. De PVP biedt elke kiezer (vanaf 18 jaar) de kans en mogelijkheid om zelf te bepalen wie te plaatsen op de lijst van DNA en districts- en ressortraden. Dus het mag je vader, moeder, broer, zus, neef, nicht, tante, oom, vriend, vriendin, man, vrouw, kennis, jezelf (vanaf 21 jaar) of wie dan ook zijn, van wie jij denkt dat hij/zij in staat zal zijn een positieve bijdrage te leveren aan de Surinaamse ontwikkeling. Deze kans en mogelijkheid komen neer op een keuze tussen het handhaven van een enge belangenstaat, gebaseerd op koehandel, en het bevorderen van een rechtsstaat, waarin angstvrije, onbevooroordeelde en onbesmette keuzevrijheid wordt gewaarborgd.
Dr. Roy Bhikharie