“Ik ben Yarah, achttien jaar, en woon al mijn hele leven in Rotterdam-Zuid. Ik schrijf een blog, omdat ik me zorgen maak. Mijn ouders willen zo graag dat ik ga trouwen, dat ze er niet over ophouden. Maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik wil pas trouwen als ik klaar ben met mijn opleiding, maar ik ben bang dat mijn ouders niet zo lang willen wachten. Ze zeuren zo vaak, en de laatste tijd maken we er zelfs ruzie over. Ik ben bang dat ze mij zullen dwingen te trouwen.” Zo begint het persoonlijke verhaal van Yarah op haar blog: hetdagboekvanyarah.nl. Hierin lees je over het conflict dat ze heeft met haar ouders. En met zichzelf. Want hoe moeilijk is het om helemaal je eigen weg te gaan. Tegen de wil in van je ouders van wie je houdt?
Een indringend blog over liefde. En kiezen. Voor je ouders of jezelf. Een fragment uit Yarah’s dagboek: “…Ik bleef maar herhalen dat ik er nog niet klaar voor was, dat het niet
genoeg is dat onze namen bij elkaar passen, dat ik van mijn man wil
houden, maar mijn moeder nam daar geen genoegen mee. Ze zei dat ik mijn
vader zo gelukkig zou maken als ik met deze jongen zou trouwen. Dat ik
dankbaar moest zijn voor dit aanzoek. Dat er roddels komen als ik niet
trouw. Dat die jongen zo weggekaapt zou worden door een ander meisje als
ik te lang zou treuzelen. Dat ik geen tijd moest verspillen.
Ziek werd ik ervan. Ik kreeg er letterlijk buikpijn en hoofdpijn van. Toen
ben ik naar boven gegaan, om te slapen zogenaamd. Maar ik heb alleen maar
liggen huilen. Ik heb net twee paracetamolletjes geslikt en ik weet echt
niet wat ik moet doen. Daarom schrijf ik jullie nu. Wat moet ik doen?…” Lees verder op: hetdagboekvanyarah.nl.