Doet-ie ‘t of doet-ie ’t niet? Dat was de grote vraag de afgelopen dagen. Blijven Willy en zijn KTPI bij V7 of gaan ze toch weg? Ik vermoed dat de dementie zwaar is ingetreden bij de KTPI-voorzitter. Daardoor denkt hij af en toe terug te zijn in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. De tijd dat zijn partij daadwerkelijk iets in de melk te brokkelen had. Nu maar hopen voor Chan, Greg en de rest dat hun order voor campagnemateriaal nog niet in productie is gegaan.
Dezelfde vraag gaat op voor Patrick Kensenhuis. Blijft hij of gaat hij weg? Voor Patrick is de verkiezing over drie maanden een grote loterij. Dat zei hij in de microfoon van Apintie. "Als de stembussen gesloten zijn, zullen we zien wie heeft gekocht en wie heeft verkocht." Ik snap de goede man wel. Als je wordt gekozen ben je verzekerd van grofweg tienduizend Surinaamse dollar per maand. Een soort van Lotto Pay Day, maar dan voor vijf jaar! En om zijn kansen op de jackpot te vergroten, is meneer aan het chanteren geslagen. Openlijk flirten met de NDP en daarmee de NPS onder druk zetten om een plek op de lijst in Para.
Voor Patrick heb ik de volgende tip: Bouterse houdt van het verraad, maar niet van de verrader. Ze hebben de stemmen van jouw achterban nodig, maar zitten er echt niet op te wachten dat je ook daadwerkelijk wordt gekozen op 25 mei. Net zo makkelijk als je NPS een dolksteek in de rug verkoopt, zou je dat ook met hen kunnen doen. De NDP geeft je daarom gerust plek twee, maar zorgt ervoor dat er op 25 mei op voorkeur wordt gestemd, zodat bij twee zetels voor de NDP de mensen met echt paars bloed binnenkomen en blijkt dat jij hebt gegokt en verloren. Hoewel, misschien zou dat niet eens zo slecht zijn voor de ethiek in de politiek.
Wat dat betreft lijkt Willy zijn kaarten toch beter te hebben gespeeld? Van hem gaat het gerucht dat hij de lieve som van één miljoen Surinaamse dollar op zijn rekening heeft mogen bijschrijven. Als bedankje voor het schoppen van onrust bij V7. En of het bedrag nou klopt of niet, in ieder geval staat onze politieke opa straks niet met lege handen. Want binnenkomen over de rug van de NDP kan hij eveneens vergeten. Bouterse heeft zijn les wel geleerd na 2010, heb ik me laten vertellen. Voor Baas geen gevalletjes Noreentje of Monoratje meer.
Woensdag krijgen we in ieder geval al het antwoord op een andere prangende vraag: gaat de SRS op de veiling of niet? Wat ik ervan vind? Niet zoveel eigenlijk. Ik word er niet warm of koud van. Of de boel nou wordt verkocht of niet en Sasur nou wel of geen miljoen Surinaamse dollar opstrijkt, maakt voor mij niet zoveel uit. Ik luister over het algemeen naar Radio 10. Het enige programma dat ik trouw beluister op de SRS is Bakana Tori. En als het niet op de 96.3 kan, dan wordt het waarschijnlijk 88.9 of misschien maakt Cliff dan een come-back op Sky.
Waar het mij echter wel om gaat, en dat vanaf het begin, is of Surinaamse auteurs en componisten nu eindelijk hun rechtmatige deel krijgen van wat anderen verdienen met hun talent. Want daar lijkt het niemand om te gaan. Althans, ik merk er niks van. De Surinaamse auteurs zijn slechts toeschouwers, terwijl de VRTS, VSO, SAV en Sasur nog altijd rollebollend over straat gaan. Ze mogen slechts meedoen als het belang van één der strijdende partijen op het spel staat, zoals komende woensdag. Ondertussen hebben ze nog geen cent gezien, op welke manier dan ook. De vraag of dat ooit gaat gebeuren, daarop wil ik echt een antwoord.-.
giwani@hotmail.com