De regering is enkele maanden geleden gestart met het opzetten van een nationale strategie voor de registratie van zorginformatie als de eerste stap voor automatisering. Om het premie-inkomen te maximaliseren, het risico over de hele populatie te spreiden en de zorg beter te kunnen sturen op kwaliteit en doelmatigheid, is het van belang om de kring van de uniformverzekerden zo groot mogelijk te maken. Het uitgangspunt is dat iedere ingezetene verzekerd moet zijn en de verschuldigde premie moet betalen. Met de Wet Nationale Basiszorgverzekering wordt een wettelijke plicht ingevoerd voor alle ingezetenen van Suriname. De regering probeert hiermee de bevolking bewuster te maken van het feit dat voor zorg moet worden betaald.
Memorie van toelichting is politiek verhaal
Met de invoering van deze wet zijn nog niet alle knelpunten weggewerkt. De regering vindt het echter van groot belang om alvast de invoering van de verplichte basiszorgverzekering ter hand te nemen en gedurende de uitvoering verder te werken aan oplossingsmodellen. Het uitstellen totdat alle problemen zijn opgelost, is politiek niet haalbaar. Jessurun stoort zich aan de hele memorie van toelichting, omdat het volgens hem een politiek verhaal is. In plaats van concreet aan te geven wat het basispakket inhoudt en hoe de premie zal worden opgebouwd, wordt een politiek verhaal opgehangen, meent hij. De volksvertegenwoordiger voorspelt dat het heel systeem op den duur in elkaar zal donderen.
CAO’s blijven gehandhaafd na implementatie verplichte basiszorgverzekering
De Nationale Basiszorgverzekering dekt in beginsel een minimaal pakket aan zorgvoorzieningen. Het staat een deelnemer echter vrij om bij een zorgverzekeraar een ruimer pakket af te sluiten. De voorzitter van de commissie van rapporteurs, Theo Vishnudatt, vindt dat de regering dit duidelijk naar de samenleving toe moet communiceren. In de wet is er volgens Vishnudatt rekening gehouden met eerder opgebouwde ruimere rechten, of voorzieningen die zijn verkregen voor de inwerkingtreding van deze wet. Hij benadrukt dat de invoering van de verplichte basiszorgverzekering niet de intentie heeft om verkregen of opgebouwde ruimere voorzieningen terug te brengen naar een minimumstandaardpakket. Indien de aanspraak op ruimere voorzieningen is ondergebracht in een andere verzekeringsregeling of een collectieve arbeidsovereenkomst(CAO), zullen betrokken partijen daarover zelf afspraken kunnen maken hoe dat wordt voortgezet onder de nieuwe situatie. Wat wel vaststaat, is dat na de implementatie van de wet de verplichte basiszorgverzekering voor iedere ingezetene geldt. Een ieder die een dienstbetrekking heeft vanwege een verzekeringsplicht van de werkgever, kan deelnemer aan de basiszorgverzekering worden. Voor zover zorgregelingen ruimer zijn dan die van de basiszorgverzekering, blijven reeds opgebouwde aanspraken op zorgvoorzieningen onaangetast. De hoogte van de premie is niet inkomengerelateerd en is het ook geen percentage van de bezoldiging of het loon. Het is meer een vaste premie gebaseerd op het aanbod vanuit de zorgverzekeraar.
SM