Wat we in de voetballerij steeds meer zien, is dat rijkelui clubs als een mode-item met geld overnemen en gebruik makend van de mazen in de regels van de SVB een inkoopwedstrijd houden met andere soortgenoten, zonder wat terug te geven aan de samenleving of van betekenis te zijn bij de ontwikkeling en identiteitsvorming van een buurt- of de sportontwikkeling. Nu wordt bericht dat een club die landskampioen is, maar uitblinkt in gebrek aan discipline bezig is professioneel voetbal in Suriname in te voeren. De clubeigenaar zou voor het komende voetbalseizoen meer dan een kwart miljoen US Dollar hebben uitgegeven aan twee clubs die hij beheert. Dit geld is dus besteed aan transfergelden aan de clubs en aan tegemoetkomingen aan de spelers om zich te committeren aan de club of dat schulden van de spelers zijn afgelost. De salarissen van de spelers komen daar nog bij kijken. Dit nieuws zal een aantal rijke mannen die ook in de voetballerij bemoeien zeker triggeren. Men zal popelen om dit bedrag te overschrijden. Met profcontracten en een salaris worden clubs niet automatisch een profclub. Als gekeken wordt naar de definitie van een betaalde voetballer (meer ontvangen van een club dan je uitgeeft om te kunnen voetballen) dan hebben we al betaalde voetballers. Bij betaald voetbal doelt men ook op een professioneel draaiende club, met goede bestuurders, die niet zelf met een grote buik op het veld gaan rennen om de club te schande te zetten. Bij een profclub draait het in de eerste plaats om discipline van bestuurders, de technische staf en de spelers. De gemoederen moeten niet meer verhit raken en de emoties moeten niet meer hoog oplopen. Het orgasme moet men leren uitstellen, bijvoorbeeld tot nadat een wedstrijd is gewonnen en iedereen happy is. Verder draait het om het runnen van de club als een bedrijf en het opzetten van een administratieve organisatie met gescheiden functies. De vraag rijst uiteraard ook of het bevorderlijk is voor het Surinaams voetbal om sporters salarissen uit te betalen. Wat voor impact zal het hebben op andere spelers? Welke arbeidswetten zullen op deze werknemers van toepassing zijn? De SVB heeft veel werk aan de winkel. De crisis bij de monumentale en andere clubs die toevallig ook een stuk maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen om bijvoorbeeld ook in de jeugd te investeren, hebben het moeilijk. De SVB moet maatregelen invoeren om dit soort clubs te beschermen en om avonturiers die er in het voetbal bemoeien puur om hun ego te strelen, te begeleiden. De SVB moet clubs die in jeugdvoetbal investeren beschermen en daarvoor zijn er regels die ingevoerd moeten worden.