Het bevreemdt mij steeds weer dat wij als Surinamers nog niet kunnen doorbreken in Hollywood. Met al het acteertalent dat we hier in huis hebben, zouden we ongetwijfeld hoge ratings behalen en de lovende recensies zouden boekdelen spreken.
Van de gewone burger tot de meest doorgewinterde politicus heeft ergens dat talent. Allemaal hebben wij een ingebouwde schakelaar die bij de juiste timing ervoor zorgt dat het talent geactiveerd wordt. Ik neem altijd mezelf als voorbeeld. Heel vaak word ik uitbundig gegroet (nagewuifd) en heb ik zelf korte gesprekken met mensen. Ik groet even uitbundig terug, meestal met de groots mogelijke smile op mijn gezicht. Pas als de onbekende persoon vertrekt of meters verder is voorbijgereden, stel ik mezelf de vraag: "wie was die ook alweer?".
Okay, heel voorzichtig als een bekende ster doorschaatsen naar onze mensen van adel: de politici. Die kunnen er het beste van. Dat wil zeggen dat die als geen ander alle facetten van toneelspelen en acteren beheersen. Iedereen schijnt zijn of haar eigen specialiteit te hebben en ondanks dat wij er allemaal van bewust zijn welke die kwaliteiten en zwakke punten zijn, geven wij hen om de vijf jaar de kans om hun act met alle nodige info te presenteren.
Je zit soms naar je LCD tv (ja, ik zeg op advies van een goeie vriendin geen 'beeldbuis' meer) te kijken naar bepaalde van onze heren en dames in de politiek en je zet je oren te luister. Je let op hun lichaamstaal, hun mimiek en je analyseert datgene wat zij aan de wereld te vertellen hebben. Een psycholoog zei ooit eens aan mij: "...je moet niet alleen letten op wat iemand zegt, maar let ook op datgene wat men NIET zegt. Daaruit haal je veel meer informatie…". En juist daar ontbreekt de toetsing op de mensen die wij daar als hoofdrolspelers en figuranten hebben geplaatst.
Bepaalde politici zetten hun acteerschakelaar meteen in zodra de microfoon of de filmcamera wordt aangeschakeld. Dan is iedereen broer, zus, oom en tante en is ons Suriname volgens hun wetenschap die prachtige bloementuin waar de wereld vreselijk jaloers op zou moeten zijn. Schakel je de opnameapparatuur uit, dan vallen de zelfgemaakte maskers direct af. Dan zijn de dingen en andere mensen niet meer zo mooi als hoe die kort daarvoor werden beschreven.
Sommige van onze politiek geijkte mannen en vrouwen spelen hun rol zo perfect dat de kijker zich er in meeleeft. Woede-uitbarstingen, intriges, drama, liefdesuitingen, maar ook een beetje komedie zijn vaak onderdeel van deze goed betaalde toneelopvoeringen. En ook al komen bepaalde van die acteurs letterlijk met hun billen bloot te staan, ze maken zich niet druk. Er is genoeg geld in deze branche te verdienen en wij blijven maar hopen dat het ooit eens goed komt.
"Money Talks, Bekende Surinamer walks!"