PARAMARIBO- Minister Gillmore Hoefdraad van Financiën heeft vorige week vriend en vijand verrast toen hij in De Nationale Assemblee verklaarde dat Suriname er nu veel beter voor staat vergeleken met een jaar eerder. Zelfs critici hebben moeite om dat tegen te spreken omdat de cijfers er niet om liegen. Maar zijn mededeling dat Suriname in principe het Internationaal Monetair Fonds niet meer nodig heeft, baart wel zorgen.
Dankzij de cijfers die de minister vorige week in het parlement presenteerde, is het te begrijpen waarom Suriname 2016 heeft overleefd zonder het IMF. Het antwoord: de 550 miljoen US dollar obligatie-lening of SRD 5,4 miljard die de minister en de directeur van Staatsolie, Rudolf Elias in het buitenland hebben geleend. "Hoefdraad heeft zelfs laten zien dat slechts iets meer dan de helft van dat bedrag nodig was voor Staatsolie, namelijk SRD 2,1 miljard. De rest is uitgegeven door de overheid, aan onder meer achterstallige betalingen en om aandelen in Newmont Suriname te kopen", concludeert de voorzitter van de Vereniging van Economisten in Suriname, Winston Ramautarsing. (VES)
Het probleem is dat de overheid in 2017 nog steeds van plan is forse bedragen uit te geven, terwijl er geen ruimte meer is om lokaal noch internationaal te lenen. "Als de overheid volgens de conceptbegroting van 2017 dit jaar SRD 8 miljard wil uitgeven, zoals volgens de begroting van vorig jaar, waarmee ze overigens nu werkt, waar zal het geld vandaan komen? Suriname heeft wettelijk gezien geen ruimte meer om geld in het buitenland te lenen. Ook de commerciële banken hebben geen geld meer voor de overheid. Het enige wat rest is dat de Centrale Bank van Suriname weer zou moeten beginnen om de overheid voor te schieten. "Als de regering weer aan monetaire financiering begint, zal de VES, waar alle topeconomen van het land lid van zijn, de straat opgaan en in de voorlinie staan van het protest. Want dan zal de economie opnieuw in een val raken met onder meer koersstijgingen", waarschuwt Ramautarsing.
De cijfers van 2016 laten zien dat Hoefdraad Suriname overeind heeft weten te houden met leningen, hoewel deze verkwanseld zijn. "Hiermee verschuift hij het probleem gewoon naar toekomstige generaties door gaten te graven om andere te dichten. Maar er kan niet met zekerheid gesteld worden dat hij verkeerd bezig is." In het andere geval zou het IMF zelf orde op zaken moeten stellen met alle pijnlijke gevolgen van dien, zoals het abrupt afschaffen van subsidies en het afvloeien van overtollige mensen die bij de overheid in dienst zijn.
Het alternatief voor de regering is om daadwerkelijk minder met geld te smijten en transparant om te gaan met het geld van het volk. Productie moet op gang worden gebracht en daarbij moet de overheid een leidende rol spelen. "Niet door zelf fabrieken op te zetten maar om producenten/exporteurs een steun in de rug te geven."