Jaren geleden kwam ik haar voor het eerst tegen, een beeldschone Javaanse dame. Ik was onder de indruk, diep onder de indruk. Ze was (en is) mooi, slim, spontaan, grappig en ontzettend sexy. Zij was de gevierde radiojockey, zangeres in een, zeker in die tijd, erg populaire band in Suriname en een persoonlijkheid met hoofdletter P. Kortom, een bekende Surinaamse.

Ik moest het allemaal nog maar laten zien, het jochie uit Friesland dat net in Suriname was komen wonen.The new kid on the block. Hoewel diep onder de indruk, probeerde ik dat niet te laten merken. Playing Mr Cool, maar niet erg overtuigend.

We stonden te praten met een paar mensen en kregen het over relaties. Hoewel ik zelf in die tijd keurig samenwoonde kon ik het toch niet nalaten om haar te vragen op wat voor types ze viel. Geringschattend keek ze me aan: "Ik val vooral op mix types!". Daar stond ik als Fries boertje. De boodschap was duidelijk! Toch kon ik het niet nalaten eruit te flappen dat als mijn moeder uit Friesland kwam en mijn vader uit Den Haag, dat ik dan toch ook een mix-type was. Ze lachte, volgens mij meer beleefd dan spontaan, maar wat een prachtige lach.

Onlangs kwam ik haar voor het eerst in tijden weer echt tegen en ze biechtte me op dat ze er destijds harder om had moeten lachen dan ze toen liet merken. Blijkbaar was ik toch leuker dan ik zelf dacht. Ik vertelde wel eerlijk dat ik toen had gelogen. Mijn ouders komen allebei uit Friesland maar het Joods, Pruisisch en Fries bloed dat door mijn aderen stroomt maakt me meer gemengd dan je op het eerste gezicht zou zeggen.

We zijn gegroeid, allebei. Ik heb mijn ding gedaan in Suriname en zij is nog steeds eenGrande Dame. De rollen zijn inmiddels echter omgedraaid. Zij is keurig getrouwd en ik gun haar dat van harte. Haar weer even ontmoeten was al een feest op zich. De spontane brasa, een van de beste ooit, en die lach is nog altijd even prachtig. Wederzijdse sympathie verdwijnt nooit echt, je komt elkaar alleen soms te weinig tegen.