PARAMARIBO - De eerste twee uurtjes van de twaalfde editie van het Suriname Jazz festival, dat zaterdag een climax beleefde met het main event in Torarica, leek de opkomst maar matig. De prachtige muziek van Eric Bonheur en Jason Hainsworth met hun bands wisten zeer te bekoren.

Maar de eerste ijle tonen die uit de fluit van Ronald Snijders kwamen, verstomden vele gesprekken. Het leek erop alsof velen speciaal voor de fluitist op het evenement zijn afgekomen.

"Die anderen waren mooi, goed maar Ronald ... dat na mi man", zegt Gerard Mencke met een brede lach en de duimen omhoog. Het applaus en gefluit liegen er niet om. Men waardeert Snijders bijzonder. "Zijn muziek heeft veel Afrikaanse invloeden. Ik vind het persoonlijk ook mooi dat een vrouw juist de koti kawna dron speelt. Wat hij doet is voor zij die het niet gewend zijn zeker wel een wauw-factor", meent muziekdocent Liesbeth Peroti.

"De tonen die hij produceert en die Kaseko, dat is wat Surinamers herkennen. Ik denk dat zij daardoor zoveel meer van hem houden", gelooft Miranda Coullis vastberaden. Het is staan als 'sardienen' in een blik maar iedereen geniet al zwetend van de mooie muziek.-.