PARAMARIBO, 22 maart 2021 – Afgelopen week was het groot nieuws in Suriname : het ministerie van Economische zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie zou een app hebben gelanceerd om onze basisprijzen in de gaten te houden.
Lofliederen en superlatieven waren niet uit de lucht te slaan. Zelfbenoemd directeur Rafiq Ilahi van Technologische Innovatie melde aan een overvolle zaal vol journalisten dat dit de eerste bijdrage van het directoraat was en tekenent voor de enorme digitale ontwikkeling die ons land onder hem mee maakt.
Digitale blunders
– de persconferentie –
Hij maakte het zelfs zo bont dat Suriname dankzij hem nu pas echt de 21e eeuw binnenstapte en wees erop, dat ons land mee moet gaan met de ontwikkeling en daarom moet innoveren.
Minister Saskia Walden typeert deze app als extra bijzonder, omdat de consument via dit platform voor het eerst de macht krijgt om zich te beschermen.
Dat laatste is overigens totale onzin : het gaat om versie 3 van deze "app" en wie goed zoekt vindt inderdaad versie 1 en 2 in de Apple Store. Deze versies hebben 1 ster aan reviews en zijn al in 2016 gemaakt, dus mevrouw Walden is absoluut niet de eerste die het probeert.
Digitale blunders
– de reeds bestaande app –
Als rechtgeaard IT-student begon mijn technische hart natuurlijk direct sneller te kloppen en toog ik met zowel mijn Android telefoon, Apple tablet en Windows laptop naar de gerenomeerde webwinkels om dit hoogtepunt van technologische innovatie te downloaden en testen.
Helaas. De app bestaat niet.
Ik herhaal het nog eens; er is geen app.
Ook drie dagen laten, na vele malen reloaden, refreshen en opnieuw proberen zag ik de beloofde innovatieve en technologisch bijzonder hoogwaardige app maar niet op het scherm van mijn apparaten verschijnen.
Het is notabene de Nederlandse website nu.nl geweest die mij uit de droom hielp en in een nachtmerrie stortte. Zij gaven aan dat ons land een webpagina had ontwikkeld en dat het dus niet om een app ging.
Digitale blunders
– nederland wist er meer van –
Voor de leek is het verschil wellicht onduidelijk, maar een webpagina is geen app. Het kan welliswaar een webapp zijn (een applicatie op een webpagina) maar als het ministerie meldt dat er een app voor tablet en telefoon aankomt, dan verwacht je een app - geen webpagina.
Een app download je op je telefoon en de ontwikkeling hiervan kan al snel in de 10.000 USD tot 100.000 USD lopen. Een webpagina is technologisch een stuk minder spannend, bekijk je gewoon in een browser en kost in de basis hooguit een paar duizend USD.
Na de aanvankelijke teleurstelling ben ik toch nog hoopvol gestemd afgereisd naar de webpagina die onze "minister van internet" met veel bombarie heeft aangekondigd.
Het eerste dat mij opviel was dat ook deze overheidswebserver wederom totaal onbeveiligd was.
UNSAFE! DO NOT ENTER! DON'T USE! waren de eerste teksten die mij linksboven in beeld subtiel stonden toe te schreeuwen.
Nu ben ik dat inmiddels wel gewend van onze hoogwaardigheidsbekleders, dus ik negeerde de waarschuwingen en navigeerde vrolijk verder in de hoop op een positieve gebruikerservaring.
Digitale blunders
– een onbeveiligde server van onze overheid –
Een groot aantal afbeeldingen werden vervolgens verkeerd ingeladen en ik werd gepresenteerd op een crashende server.
Dat eerste gaf meteen een interessante veiligheidsrisico bloot : je kan namelijk vrij rondkijken op de computer die deze "app" aan ons presenteert en op die manier de meest wonderlijke bestanden tegenkomen.
Digitale blunders
– gratis rondkijken op de server –
Wat dacht u van een C.V. die door iemand als test is achtergelaten, maar wel gewoon te downloaden valt? Of een aantal experimenten met onze nationale vlag die uiteindelijk toch niet in de "app" zijn gebruikt?
Ook kan je aan de eigenschappen van deze bestanden zien dat men niet over één nacht virtueel ijs is gegaan. De eerste tekenen van leven dateren al van begin dit jaar.
Dat de server toegankelijk is voor een ieder die daar strikt gezien niets te zoeken heeft, is nog niet eens het grootste probleem. Het feit dat hier nu nog standaard afbeeldingen en bestanden op zijn terug te vinden, is dat wel.
Digitale blunders
– vergeten documenten in "de app" –
Het is niet alleen slordig en ondoordacht, maar wijst er ook op dat men een gratis, kant en klare oplossing heeft gebruikt zonder uitgewerkte strategie, visie of technologisch beleidsinzicht.
Als je een "app" maakt, houd je ontwikkeling, testen, foutoplossing en productie strikt gescheiden. Men heeft hier letterlijk ales op één hoop gegooid waardoor er een serieus en bewust "gekozen" veiligheids- en privacyrisico onstaat.
Het tweede euvel - de crash - gaf ook een interessant kijkje achter de bijzonder hoogwaardige technologische ontwikkeling van dit ministerie.
Het systeem draait namelijk op een zeer amateuristische huis-tuin-en-keuken computer, waarschijnlijk een vergeten laptop op de achterbank van Ronnie Brunswijk zijn auto.
Digitale blunders
– de server crashed –
Aangezien ik toch graag wilde testen of de prijs van rijst zich wel aan de 65% inflatie van ons land houdt, heb ik mij geregistreerd met mobielnummer, resort, woonplaats, voornaam, achternaam, email, en zo'n beetje alles dat mij maakt tot wie ik ben.
Alhoewel de website bij het eerste bezoek al schreeuwt dat het onveilig is en je absoluut geen gegevens mag achterlaten, eist onze regering dit dus wel van haar burgers en onderdanen.
De overheid wil werkelijk alles van je weten, want anoniem registeren en zo de toorn van boze winkeliers ontlopen is er dus niet bij.
Sterker nog - het hele registereren en melden is er niet eens bij, want het systeem werkt werkelijk op geen enkele manier.
Als je jezelf aanmeldt, word je heen en weer geschoten van pagina A naar B, wordt C opnieuw geladen, krijg je bij D een foutmelding en kom je uiteindelijk weer bij A terug.
Het is mij na herhaaldelijk pogingen niet gelukt aan te geven dat de pindakaas met nootjes bij Chin-A-Ton op de Coessewijnestraat 0.25 SRD duurder is dan bij Rafiek Singh aan de Coppenamestraat.
Digitale blunders
– brood en pindkaas bestaan niet –
Ook het emailadres en WhatsApp-nummer ter ondersteuning blijken niet te werken, of worden in ieder geval niet binnen 72 uur wachten beantwoord.
Tikfouten, Engels en Nederlands door elkaar, crashende servers, apps die niet bestaan, een webpagina die vol zit met illegale software, onbeveiligde mappen, corrupte afbeeldingen en een vergeten c.v... helaas zat er voor mij niets anders in dan dit artikel te schrijven.
Als dit het absolute hoogtepunt is van onze minister en zijn ministerie, dan zie ik de technologische ontwikkeling van Suriname in de 21e eeuw zeer, zeer somber in.
Helaas, het is niet anders.
Kees Christoffel Donk
– eerstejaars student online veiligheid
Gaat u de app gebruiken?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!