PARAMARIBO, 8 oktober 2021 – President Chan Santokhi presenteerde tijdens een buitengewone vergadering van De Nationale Assemblee, vol trots de begroting voor 2022.
Het tekort op de begroting zal volgens de president in 2022 verder worden teruggedrongen van 10,5 procent van het bruto binnenlands product naar 2,6 procent.
Dat is volgens Santokhi, ook nog onder de wereldwijde norm van 3 procent.
"Suriname scoort economisch beter dan de hele wereld"
De ontvangsten bedragen SRD 24,8 miljard, de uitgaven SRD 26,7 miljard, dus het begrotingstekort bedraagt SRD 1,9 miljard.
Cijfers om trots op te zijn.
Kritische Surinamers betwisten de juistheid van deze cijfers. Onder de ontvangsten presenteert de regering een bedrag van SRD 5,7 miljard aan donormiddelen en leningen.
Deze post bestaat voornamelijk uit verwachte ontvangsten van al toegezegde leningen.
Verwachte ontvangsten uit toegezegde leningen horen niet thuis op de staatsbegroting en maken geen deel uit van de ontvangsten voor de bepaling van het begrotingstekort.
De werkelijke ontvangsten zijn dus aanzienlijk lager en het begrotingstekort is aanmerkelijk hoger, namelijk ruim SRD 7 miljard, circa 10 procent van het bruto binnenlands product.
Toekomstigde schulden worden ingeboekt als inkomen
De president reageert geërgerd op de kritiek en denkt dat men jaloers is op deze regering. Armand Achaibersing, minister van Financiën en Planning, vindt dit een academische discussie waaraan hij liever niet begint.
Dat kan ik mij wel voorstellen, want dit onderwerp is geen discussie waard, zeker geen academische.
Lidstaten van de Europese Uniehebben afgesproken, dat hun begrotingstekorten niet boven de 3 procent van het bruto binnenlands product uit mogen komen, maar dit is geen ‘wereldwijde norm’.
De minister van Financiën weigert uitleg te geven
De presentatie van de Surinaamse regering is onjuist en misleidend.
Om dit te begrijpen, moeten we kort uitleggen hoe een overheidsbegroting eruitziet en wat een begrotingstekort en een financieringstekort zijn.
De ontvangsten van de Surinaamse overheid bestaan uit belastingen, invoerrechten, royalty’s uit goud en olie, accijnzen, dividenden van parastatale bedrijven, en sociale premies.
De ontvangsten die de overheid verwacht uit toegezegde leningen horen hier niet bij.
De uitgaven bestaan, door het excessieve leengedrag van de vorige regering en het kolossale ambtenarenapparaat, grotendeels uit rente, aflossing en kosten van leningen, personeels– en overige kosten van de ministeries, en een geringer bedrag aan subsidies en overige uitgaven.
De Surinaamse regering misleidt en verspreidt leugens
Wat een begrotingstekort en een financieringstekort zijn, vraagt inderdaad geen academische discussie.
Dat leren kinderen immers al op de middelbare school.
Een begrotingstekort of –overschot is het verschil tussen de ontvangsten en de uitgaven, inclusief betaalde rente en aflossingen van leningen.
Wanneer de uitgaven groter zijn, is sprake van een tekort.
Wanneer de ontvangsten groter zijn, is sprake van een overschot.
Een financieringstekort of –overschot is het verschil tussen de ontvangsten en de uitgaven zoals hiervoor vermeld, maar exclusief (herleenbare) aflossingen van leningen.
Wanneer de ontvangsten groter zijn, is dus sprake van een overschot.
In het begrotingstekort worden aflossingen van leningen dus gezien als deel van de overheidsuitgaven, in het financieringstekort niet.
Voor de inzichtelijkheid is hierna een voorbeeld weergegeven.
De president kan er trots op willen zijn dat het begrotingstekort wordt teruggebracht naar 2,6%, onder de ‘wereldwijde norm van 3%’, en geïrriteerd zeggen dat de criticasters jaloers zijn.
De president vindt anderen jaloers, de minister juist dom
De minister kan vinden dat hij liever niet aan deze kennelijk overbodige academische discussie begint, maar daarmee vragen zij het Surinaamse volk om niet bestaande oplossingen en situaties te zien.
Zowel de president van de Republiek Suriname als de minister van Financiën en Planning, leven met hun valse voorstellingen in een andere realiteit.
Hans Moison is registeraccountant en was een jaar directielid van De Surinaamsche Bank.
Hij beschrijft de politieke en economische situatie, het morele verval en het gebrek aan expertise in Suriname, die leiden tot grote problemen in het land en bij de banken.
Veel Surinamers hebben een mening terwijl de meesten zwijgen, maar Hans Moison niet.
Bron : Hans Moison
Gelooft u deze onderbouwing of toch de prestaties van onze president?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!