PARAMARIBO, 21 oktober 2021 – Het nu volgende artikel is ingezonden, maar verdient wel enige duiding vanuit deze app. Het toont namelijk "het andere verhaal" over onze president, opgeschreven vanuit de ogen van een criticaster.
Vaak genoeg is deze app de afgelopen jaren partijdigheid verweten.
Ten tijde van de kabinetten Bouterse I en II zou de app pro-NDP zijn, anti-VHP, geen ruimte bieden voor andersdenkenden en dan weer in handen zijn van respectievelijk Hindoestanen, Creolen en / of Javanen.
Nu de VHP op democratische wijze een president heeft geleverd, is de app plots anti-ABOP en pro-VHP in de ogen van sommige gebruikers.
De waarheid is dat deze app geen politieke voorkeur heeft en het nieuws zo breed en objectief mogelijk brengt.
Wanneer Bouterse aan de macht is, zal hij streng worden gevolgd en nu Santokhi de baas is, zijn logischerwijs alle ogen op hem gericht.
Toch zijn er nog steeds mensen die bijna dagelijks oproepen om "het verleden" van Chandrika te belichten. Als dit vervolgens niet (of niet voldoende) gebeurd, dan is de app ineens weer anti-NDP, pro-ABOP of op andere manier partijdig.
Als het over vroeger tijden van Santokhi gaat, zijn er drie termen die in de reacties altijd terugkeren;
Biervliet is een voormalig politie-officier die door Chandrika valselijk beschuldigd is van corruptie en nepotisme in de jaren '80. De zaak is voor de rechter gekomen en Santokhi is toen in het ongelijk gesteld.
Segebai is een (veroordeeld) drugscrimineel die banden zou onderhouden met de vorige vrouw van Chandrika. Onder andere zou zij via deze connectie huizen en auto's hebben gekocht. Santokhi is van de vrouw gescheiden en inmiddels hertrouwd.
Het derde geval gaat over Boyke Bikharie die onder verdachte omstandigheden door Santokhi is neegeschoten, of "vermoord" zoals anderen beweren. Ook deze zaak speelde jaren terug op het moment dat Santokhi nog als politieagent werkzaam was.
Omdat er vaak genoeg aandacht is besteed aan het verleden en de "daden" van onder andere Bouterse en Brunswijk, is besloten het artikel over het verleden van Santokhi ook te publiceren.
De app biedt immers ruimte voor alle meningen en (politieke) voorkeuren, mits dit op nette en goed onderbouwde wijze gebeurd.
Suriname Nieuws
gratis app
Schelden en vingerwijzen in de reacties is niet nodig; dat is al vaak genoeg gebeurd, ook als het om artikelen over andere leiders en toppers ging.
Boyke Bikharie
– in memorium –
Paramaribo – Boyke Bikharie en nog een paar vrienden van hem liepen tegen 12 uur ’s avonds na de film terug naar huis.
Dat deden ze in de revolutieperiode, toen de avondklok nog telde. Ze spraken nog na over de film die zij die avond in het theater hadden gezien.
Niet ver van de Sevagramweg te Charlesburg en dichtbij Boyke’s huis, werden hij en zijn vrienden staande gehouden door de politie.
Boyke – die zich onzeker voelde – probeerde weg te komen door over de trens die evenwijdig aan de Charlesburgweg loopt te springen.
Halverwege deze fatale sprong werd hij met een gericht schot doodgeschoten door een politieman onder de naam Chandrikapersad Santokhi.
Somaria Bikharie
moeder Boyke
Het bovenstaande verhaal wordt op emotionele wijze verteld door Boyke’s moeder, Somaria Bikharie. Ze doet dit tijdens een zeer persoonlijk gesprek aan Dagblad Suriname.
Het geluid van de schoten die Santokhi op haar zoon lostte, kan ze nooit meer vergeten.
"Tot op vandaag hoor ik de schoten van Santokhi"
Boyke – in die tijd een jongeman van 19 jaar – bleek later ongewapend op het moment dat de politieman hem van achter neerschoot.
Santokhi zou later – op de politiepost te Geyersvlijt – aan de moeder vertellen dat hij dacht dat Boyke een dief was, maar dat hij zich helaas had vergist.
Moeder Bikharie rouwt nog dagelijks om haar zoon.
Na de dood is zij van het kastje naar de muur gestuurd om uiteindelijk haar zoon, die levend wegging, als een lijk terug te zien komen.
Op het moment van het interview is ze een oude vrouw van dichtbij de 80 jaar en lijdt aan verschillende ouderdomskwalen.
"Ik heb niets meer, zelfs geen foto van mijn zoon"
Nog pijnlijker is het dat zij niet eens een foto van haar zoon heeft.
Nadat ze haar verhaal jaren terug vrijwillig en in goed vertrouwen aan een journalist van de krant had verteld, is Bikharie’s wereld ingestort.
Tijdens een bijeenkomst van de NDP is het verhaal naar buiten gekomen en gebruikt om de (toenmalige) minister Santokhi als opponent in een ander daglicht te zetten.
Ze had niet gedacht dat haar bekentenis op een politiek podium zou worden ingezet en daarmee het grote publiek zou bereiken.
Haar openbaring betekende het einde van haar leven
Haar kinderen waren woedend en haar buurman wilde dat zij binnen 3 maanden van zijn erf zou vertrekken. Dit nadat zij langer dan 50 jaar op het perceel heeft gewoond en enkel omdat ze door aanhangers van de VHP opeens werd gewantrouwd.
Mi no wan probleem moro.
A sani psa’ k’ba en mi zoon no e go kong moro.
Me e’ libi ala sani gi Gado
Somaria Bikharie
moeder Boyke
De toenmalig agent – Chandrikapersad Santokhi – is in deze periode inmiddels bevorderd tot minister van Justitie en Politie en heeft ten tijde van haar verhaal direct verlof aangevraagd en is naar het buitenland vertrokken.
Santokhi weigert antwoord te geven aan journalisten
Hij verwees in deze roemruchte periode constant naar zijn raadsman, Freddie Kruisland en weigerde zelf antwoord te geven.
Vanwege zijn verdere politieke ambities vroegen journalisten hem herhaaldelijk naar zijn verleden, maar Santokhi was bij deze vragen simpelweg "niet thuis".
Nadat dit bericht in Dagblad Suriname verscheen (in de tijd dat dit speelde – redactie) raakte de minister zodanig in paniek dat hij uit het niets een kortgeding aanhangig maakte aan Bouterse.
Hij beloofde ook de krant voor het gerecht te dagen en diverse journalisten de mond te snoeren via diverse rechtzaken.
Uiteindelijk zijn deze "beloften" of "dreigementen" van Santokhi niet doorgegaan waardoor de krant en haar journalisten de mond niet is gesnoerd.
Het is nooit de schuld of verantwoording van Santokhi
Santohki schoot die jongeman in de rug neer – er is nimmer een onderzoek gekomen en de justitie minister zelf weigert enige vorm van medewerking.
De zaak is toen in een doofpot beland, waar het eeuwig zal blijven.
De minister wekt de indruk voor het herstel van de rechtstaat te zijn, maar zijn eigen wandaden verbergt hij.
Hij is nimmer verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Als het niet de schuld van de revolutie is, dan schuift hij het op zijn echtgenote die inmiddels van hem gescheiden is.
Hetzelfde beeld zie je nu hij president is.
Hij komt altijd met zijn eigen waarheid en heeft zelfs een eigen persbureau en studio om de gewenste communicatie te uiten
Als het mis gaat, wijst hij naar het verleden, niets is zijn verantwoording of schuld.
Van journalisten dult hij geen vragen, zijn communicatie is niet transparant, hij kan niet met kritiek omgaan en wat hij nu exact doet blijft in nevelen gehuld.
Politieagent of president, aan zijn kwaliteiten is niets veranderd.
Bron : Dossier Santohki (blogspot.com)
Moet de geschiedenis van onze presidenten worden benoemd?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!