PARAMARIBO, 20 december 2021 – Gezien de uitgebreide media-aandacht die de mishandeling van journalist Jason Pinas (door veiligheidsmannen van vicepresident Ronnie Brunswijk) heeft gekregen, lijkt het ons overbodig om een uitvoerige inleiding daarover te geven.
Al die tijd zijn wij bezig geweest om de videobeelden te achterhalen, waarop de mishandeling te zien zou zijn. Wij wilden weten of de huidige vicepresident wel of niet gelogen heeft dat Pinas tot in zijn auto is geweest om foto’s te maken.
Helaas zijn wij niet geslaagd in het achterhalen van de videobeelden. Onze bronnen zijn (terecht) angstig om daaraan mee te werken. In het begin kregen wij zelfs signalen dat de beelden gewist zouden worden in opdracht van hogerhand.
Feit dat de vicepresident zich misdragen heeft
Of wij de videobeelden nou krijgen of niet, het is niet meer zo belangrijk. Feit is dat de vicepresident zich misdragen heeft, waarbij het ondenkbaar is dat hij de strafrechtelijke vervolging zal ontlopen.
Het Openbaar Ministerie is nu aan zet om te bewijzen of zij de rechtsstaatgedachte hoog in het vaandel draagt. Dit is ook een uitgelezen kans voor het Openbaar Ministerie om zich te ontdoen van de smet van klassenjustitie.
Alle ogen (althans die van ons) zijn nu gericht op de verrichtingen van het Openbaar Ministerie.
Het is overigens niet de eerste keer dat de vicepresident en of zijn beveiligers zich misdragen hebben (ook niet de laatste keer). Het is ook niet de eerste keer dat Pinas onheus bejegend is door de vicepresident.
Toen Brunswijk tijdens een persconferentie van de regering, Pinas afsnauwde met “no kon aksi mi law law sani”, heeft de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ) de andere kant opgekeken.
Toen de vicepresident meedeelde dat hij geen vragen van Pinas zal beantwoorden, keek de SVJ de andere kant op.
De aldaar aanwezige journalisten hebben eveneens de andere kant opgekeken. Zij hadden toen moeten opstaan en de persconferentie terstond moeten verlaten, de vicepresident daar achterlatend.
Helaas heeft men toen te apathisch gereageerd.
Onlangs is een andere journalist onheus bejegend geweest door beveiligers van de vicepresident op het Kabinet van de Vicepresident.
Ook in dat geval keek de SVJ de andere kant op. Jammer dat er een geval van fysiek geweld (zoals bij Pinas) zich moest voordoen om de SVJ wakker te schudden.
Het feit dat de voorzitter van de SVJ (Carla Boetius) niet meer meedoet met de actie van haar collega-journalisten en zwicht voor de politieke druk om de huidige vicepresident niet te boycotten, verklaart waarom de SVJ bij eerdere incidenten waarbij de vicepresident betrokken was, de andere kant opkeek.
Laten wij aannemen dat Pinas werkelijk in de auto van de vicepresident was gegaan
Ook in dat geval gaat de vicepresident niet vrijuit.
Pinas lag al op de grond en was dus onschadelijk gemaakt (geneutraliseerd). Er is een ongeschreven regel dat je niet schopt op mensen die al op de grond liggen, maar je moet wel enige beschaving hebben voor het besef van deze ongeschreven regel.
Het mishandelen bleef door gaan
Het mishandelen ging al maar door, terwijl Pinas reeds op de grond lag. De huidige vicepresident was in de positie om zijn beveiligers tot orde te roepen en daarmee de mishandeling te doen stoppen.
Hij komt niet weg met de mededeling dat hij niet verantwoordelijk is voor zijn beveiligers. Hoewel hij niet verantwoordelijk is voor hun gedragingen, was het wel de vicepresident die het gedrag van de beveiligers uitgelokt heeft met zijn liederlijk taalgebruik.
Op dezelfde voet was hij bij machte om de beveiligers tot orde te roepen. De vicepresident had niets te vrezen om de beveiligers tot orde te roepen.
Eén van de wezenlijke bestanddelen van ‘medeplichtigheid’ in het strafrecht is dat je in de positie moet zijn geweest om een mishandeling te stoppen, maar nagelaten hebt dit te doen. Juist, de vicepresident was wel in die positie.
Reden waarom wij hem medeplichtig achten aan tenminste eenvoudige mishandeling (artikel 360 Wetboek van Strafrecht; twee jaar gevangenisstraf. Voor medeplichtigheid een derde van twee jaar).
Ook hieraan kon de vicepresident een halt toeroepen. Zeer waarschijnlijk was het bijkomende doel van de mishandeling om Pinas te beroven van zijn telefoon.
Ter attentie: De politie mag jouw telefoon niet afpakken, zonder enig onderzoeksbelang. In dit geval was er geen enkel onderzoeksbelang, maar het was gewoon een ordinaire beroving van Pinas.
Tot vijftien jaar gevangenisstraf voor de betrokkenen
Hierop staat twaalf tot vijftien jaar gevangenisstraf, afhankelijk van de mate van geweld. Voor medeplichtigheid geldt een derde ervan.
Overigens is dit geen incident. Het is een vast gedragspatroon van de huidige vicepresident dat hij zich niet kan gedragen.
Het gebruik van geweld (verbaal of non-verbaal) is een vaste gedragslijn van de vicepresident. Dit gedrag vertoont een structureel karakter en het kan zelfs verergeren.
Gevangenisstraf met dwangverpleging (gedragstherapie) is nu niet te veel gevraagd.
You can fool the people all time, but you can’t fool all people all time.
Bron : Sunil Sookhlall & Kries Mahabier
Moet Brunswijk op therapie?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!