PARAMARIBO, 5 juni 2022 – Op 4 juni 2022 werd de Annastraat in Nickerie vernoemd naar Dr. Chandrebhan Mahabierstraat.
Wij haasten om te vermelden dat wij niks tegen de heer Mahabier hebben. Zijn persoon willen wij hier niet bespreken, maar de cultuurbarbarij en persoonsverheerlijking waarvoor hij zich leent.
De Annastraat heet nu de Dr. Chandrebhan Mahabierstraat
Wij vragen ons af, of de betrokkenen bij de straatnaamwijziging onderzocht hebben wie Anna was, alvorens over te gaan tot deze cultuurbarbarij.
Op zo een korte termijn hebben wij dat onderzoek niet kunnen doen.
Het volgende speelde ons ook parten.
Naar verluidt, is een groot deel van het archief van het commissariaat Nickerie ten tijde van het commissarisschap van Rashied Doekhie weggegooid (hij zou het belang daarvan niet inzien).
Wij geven een voorbeeld waarom het van groot belang is om te weten wie Anna was.
Toen de Clarapolder in Nickerie aangelegd werd, was mevrouw Clara commissaris in Nickerie.
Commissaris Clara was heel erg begaan met het lot van de Nickerianen. Zij schroomde er niet voor om zich in de modder te begeven toen de Clarapolder aangelegd werd.
Zij zag persoonlijk en ter plekke toe dat alles naar wens verliep. Toen het project af was, waren de Nickerianen heel erg onder de indruk van de betrokkenheid van commissaris Clara bij het project.
De Clarapolder is voor Nickerie van historisch belang
De Nickerianen vroegen er toen om het project naar commissaris Clara te vernoemen: Clarapolder werd het.
Dit is de historische waarde van de naam Clarapolder. Precies zo zal er een historische waarde van de naam Annastraat zijn.
Noot : voor staatshoofden (in het algemeen) en leden van het Koningshuis (Nederland) gelden er uitzonderingen. Terwijl ze nog leven worden gebouwen, pleinen, straten etc. naar hun vernoemd.
Terwijl de heer Mahabier nog leeft, wordt er een straat naar hem vernoemd.
Indien je een straat vernoemt naar iemand die nog leeft, neem je het risico dat je een straat vernoemt naar iemand die in een later stadium wandaden pleegt.
Ga je de naam dan weer veranderen?
Vernoem je een straat naar iemand die overleden is, dan weet je zeker dat die persoon niets meer fout kan doen en dat de vernoeming zuiver is.
In beschaafde landen is het gebruikelijk dat een straat vernoemd wordt naar iemand die overleden is.
In Nederland is het zelfs zo, dat pas vijf tot tien jaar na overlijden van een persoon, een straat naar hem/haar vernoemd kan worden.
Wacht tot na de dood en tot na de volledige waarheid
Het uitgangspunt daarbij is, dat na overlijden van iemand zaken boven water kunnen komen die niet eerder bekend waren.
Binnen vijf tot tien jaar zouden die zaken wel boven water gekomen kunnen zijn.
Dat is het uitgangspunt en zeer terecht ook. Zelfs in het geval van Pim Fortuyn die wereldbekend werd in het jaar 2002, is er tien jaar lang gewacht, voordat men een straat naar hem vernoemde in Rotterdam.
Zie hier het voorbeeld hoe consequent men de regel toepast. Dit geeft blijk van het feit dat men niet naar de waan van de dag leeft.
De naam Annastraat staat gegrift in het geheugen van Nickerianen en anderen die bekend zijn met Nickerie. Het is onderdeel van de cultuurhistorische waarde van Nickerie.
Zo ook staat de Hogestraat te Paramaribo gegrift in het collectief Surinaams geheugen. In het jaar 2019 presteerde de regering-Bouterse het die straat te vernoemen naar de toen ook nog in leven zijnde Dr. Eugène Albert Gesselstraat.
De Hogestraat? De Dr. Eugène Albert Gesselstraat, bedoelt u!
Gaat u maar na hoeveel mensen de Hogestraat als Dr. Eugène Albert Gesselstraat noemen of aanduiden. Om een voorbeeld te geven: in Nederland wordt in zeer uitzonderlijke gevallen een straatnaam gewijzigd.
Zo werd de Stalinlaan in 1956 gewijzigd in Vrijheidslaan.
Behalve de cultuurhistorische waarde, wordt er ook gelet op de kosten van een straatnaamwijziging. Bedrijven die gevestigd zijn in zo een straat worden vergoed voor de kosten die zij moeten maken naar aanleiding van de straatnaamwijziging.
Die bedrijven moeten al hun zakelijke relaties een adreswijziging doorgeven, zij moeten hun briefpapier en verpakkingsmateriaal opnieuw laten bedrukken, etc.
Het besef van cultuurhistorische waarde zit niet in het systeem van de beleidsmakers in Suriname. Het wordt tijd dat zo een besef ontwikkeld wordt.
Indien je graag een straat naar iemand vernoemd wil hebben, dan dien je te wachten totdat er een nieuwe straat ergens aangelegd wordt, maar ga de bestaande namen niet veranderen.
Anders leidt dat tot cultuurbarbarij. Indien wij deze tendens nu niet stoppen, zullen binnen de kortste keren diverse straatnamen gewijzigd kunnen worden naar mensen die direct of indirect invloed kunnen uitoefenen op de straatnamencommissie.
ABOP, de politieke partij waar persoonsverheerlijking eerder een regel is dan uitzondering, kijkt ook mee.
Men moet niet raar van opkijken indien binnenkort straatnamen gewijzigd worden in Ronnie Brunswijkstraat, Bordoweg, Joël Martinusplein, Leo Brunswijkweg, etc.
Brunswijkstraat, Bordoweg, Martinusplein... ze komen zeker!
De heer Mahabier als inwoner van Nederland had beter moeten weten.
Hij wordt bekend geacht met het beleid dat in Nederland gevoerd wordt (een straat wordt nimmer vernoemd naar iemand die nog leeft en in zeer uitzonderlijke gevallen wordt een straatnaam gewijzigd).
De drang naar persoonsverheerlijking heeft zeer waarschijnlijk dit besef verdrongen.
Bron : Sunil Sookhlall & Kries Mahabier (via SR Herald)
Moeten oude straatnamen "beschermd" worden tegen verandering?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!