(ingezonden) De slechtste jaarrede ooit?
PARAMARIBO, 8 oktober 2022 – Opvallend te noemen bij deze jaarrede (van 2022 – redactie), is dat zowel naar het moment van de jaarrede als hierna, geen tot weinig animo, enthousiasme en belangstelling bij grote delen van de samenleving te bespeuren is geweest.
Men kan zich stellig afvragen waarom de gemoedstoestand van de samenleving rond deze gebeurtenis een is van demotivatie en ongeïnteresseerdheid.
Wat het antwoord op deze vraag ook mag zijn, een belangrijke conclusie die in elk geval getrokken kan worden is, dat de laatst gehouden jaarrede de geschiedenis ingaat, als een dieptepunt in de reeks van gehouden jaarredes van de afgelopen jaren.
Wij moeten absoluut voorkomen dat de jaarrede zijn glans en relevantie verliest, omdat dit doorwerking zal hebben naar het functioneren van ons staatsbestel.
In de jaarrede van de hoogste leiding van het land wordt verwacht dat de boodschap voldoet aan de inspiratie en aspiraties van de samenleving.
De boodschap moet naast een opsomming van uitdagingen ook een boodschap zijn van hoop gebaseerd op concrete haalbare doelen.
Zonder op de inhoudelijke details van de laatst gehouden jaarrede op dit moment in te gaan, zal menige kritische lezer deze jaarrede kernachtig als volgt ontleden:
- De jaarrede straalt een gevoel van onzekerheid uit die leeft bij de president en de beleidsmakers die regeerverantwoordelijkheid hebben. Men moet de samenleving in dit opzicht niet onderschatten, zij is door de jaren heen gegroeid in het aanvoelen van gevoelens van onzekerheid en wanhoop. Dit is waarschijnlijk ook een van de redenen, waarom het volk deze jaarrede aan zich voorbij heeft laten gaan.
- De jaarrede reflecteert in onvoldoende mate de plannen, doelen en activiteiten die in de verkiezingscampagne aan het electoraat werden voorgehouden. Van goed leiderschap wordt namelijk verwacht dat ook bij achteraf gebleken gemaakte inschattingsfouten tijdens de uitvoering, men naar het volk toe eerlijk moet toegeven dat de vraagstukken complexer van aard zijn en boven het vermogen van de regering uitstijgen. De samenleving heeft immers niets aan (hoogmoedige) ontkenning van het onvermogen van de regering puur vanuit een eng partij politiek belang gericht op het aanzitten en uitzitten van een regeerperiode.
- Met een opvallende dankbetuiging voor de getoonde constructieve samenwerking die hij heeft ervaren, maakt de president een opvallende knieval naar de ambtenaren, de vakbeweging, de media in het bijzonder de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ), maar subtiel maakt hij deze maatschappelijke groepen ook deelgenoot van het beleid en de resultaten van het beleid. Het ligt natuurlijk aan deze groepen hoe zij met dit etiket van medeverantwoordelijkheid om zullen gaan.
- De jaarrede is doorspekt van kretologieën, klaagzangen, wensen, beloften, en gezapige geruststellingen, waar werknemers, ondernemers, jongeren, studenten en overige maatschappelijke groepen de planning van hun bestaan en voortbestaan niet aan kunnen ophangen. Dat een fundament volgens de president, reeds in zijn inleiding van de jaarrede, zou zijn gelegd voor herstel en groei van de economie, klinkt dus bij voornoemde groepen als een grote tegenstelling niet te spreken van een fata morgana.
Wi Sranan is een jonge politieke organisatie die zich verantwoordelijk voelt om haar zienswijze op de jaarrede van de president kenbaar te maken, niet om de president of de regering onaangenaam te zijn, maar om de gevoelens die leven onder de samenleving als een wake up call te laten gelden.
Dit zal de partij blijven doen in het belang van land en volk.
Bron : organisatie Wi Sranan
— UW MENING —
Ben u het eens met de kritiekpunten?
