PARAMARIBO, 13 oktober 2022 – Niet alleen economisch, bestuurlijk, sociaal en moreel, maar ook politiek verkeert Suriname in ernstig verval. Er is geen dag zonder een gebeurtenis of schandaal dat dit verval illustreert.
Als we eerlijk zijn moeten we erkennen dat deze toestand niet van nu is, maar reeds van vóór onze onafhankelijkheid.
Het verschil met nu en de periode vóór de onafhankelijkheid is dat nu de verantwoordelijkheid geheel bij Suriname ligt en de informatiespreiding de snelheid van sociale media heeft.
De ellende was er altijd al, maar nu is het onze verantwoording
Tegen de dagelijkse stroom schandalen, en het publieke ongenoegen over de rol van de overheid en een onbetrouwbare en disfunctionele president, presenteert een radiozender in Nederland (Radio Awaaz) een lichtpuntje.
Een serie gesprekken met de titel: “Bent u de volgende president van Suriname?”
Een prachtig initiatief want de gesprekken leiden ons Surinaamse luisteraars, vanuit het hier en nu, naar een inkijk in een mogelijke toekomst. Naar de weg van persoonlijke kracht en leiderschap; een uitweg uit het verval.
Concreet, door mensen die het presidentschap van Suriname ambiëren een publiek platform te bieden om hun ambitie kenbaar te maken en inhoudelijk over te spreken.
De eerste gast was 10 oktober, mevrouw Angelic del Castilho, voorzitter van DA’91.
Mijn primair beeld over haar verstoorde na haar labeling van Organic Movement (“een werkarm van de NDP”) en door haar niet relevante informatie over de vader van een trekker van Organic Movement (“ik ken de vader van…, het is zijn stiefvader”).
Ik sprak me destijds openlijk uit over deze politieke ranzigheid, en voor de toekomst ging ik opletten.
Voor nu zat niets mij in de weg om naar haar ambitie en ideeën te luisteren. Iedereen die vóór Suriname is heeft mijn sympathie.
Mevrouw Del Castilho verwoordt haar ambitie en politieke opvattingen helder en navolgbaar.
Ik deel haar zienswijze of voorstellen niet altijd, soms is ze mij net iets te diplomatisch in politieke kwesties die een standpunt vereisen.
Maar "overall" is ze altijd goed voorbereid, inhoudelijk en aanspreekbaar, en dat zijn niet veel Surinaamse politici.
Ze wil dat iedereen weet dat ze zichzelf als president ziet en uit het radiogesprek kun je als luisteraar opmaken of ze president-materiaal is.
Het blijft altijd de kiezer die oordeelt!
De onderwerpen die in het gesprek langskwamen verrasten niet – het verval is nu tot alles doorgedrongen en ontgaat niemand meer – en ze liet merken te begrijpen wat urgent is en urgent moet worden aangepakt.
Het is zo dat je pas kunt bouwen wanneer je fundament secure is;
Wat in Suriname nog lang niet zo is.
In tegenstelling tot veel mannelijke politici, inclusief de huidige president, onderschat of bagatelliseert ze de problemen niet.
...allemaal zaken op haar presidentiële verbeter-agenda.
Het is begrijpelijk dat met deze onderwerpen een gesprek van iets meer dan een uur, onvoldoende was voor uitputtende behandeling.
Maar in wat ze zei, bracht ze voldoende inhoudelijk gewicht en toonde ze inzicht in de materie.
Al had ik graag meer gehoord over haar ervaring als bestuurder en leidinggevende aan grote professionele niet-homogene groepen mensen.
Ook had ik graag gehoord welke technologische en sociaal-maatschappelijke vernieuwingen ze zou doorvoeren.
Misschien in een ander gesprek?
Suriname zal – nee, moet – de regionale en internationale weg van samenwerken en ontwikkelen op, en doet dat nu nog te traag.
Die traagheid houdt verband met decennialange bestuurlijke verwaarlozing.
Surinamers zijn zich niet altijd bewust van zakelijke belangen en verhoudingen en tolereren incompetente bestuurders, en suboptimale of zelfs obsolete oplossingen.
Een voorbeeld zagen we vorige week op de discussieavond van de NPS.
De ex-voorzitter van die partij, tevens ex-president moedigde Surinamers aan om – ondanks hun diepe teleurstelling en tegen hun belang – het desastreus beleid van de niet-functionerende president te ondersteunen.
Zijn argument was dat anders het land in handen van populisten valt.
Really?
Alsof het huidig regiem een toonbeeld van redelijkheid en goed bestuur is. En alsof hij tijdens zijn presidentschap iets had gedaan dat het populisme beteugelde.
"Venetiaan riep op om het land verder te vernietigen"
Ik breng in herinnering dat het deze zelfde ex-president is die naliet om bij de transitie van dictatuur naar democratisch bestuur, de grondwet van 1975 in ere te herstellen.
Hij ging verder met de in 1987 door militairen gewijzigde versie. Kwestie van het belang van een grondwet niet onderkennen of van gebrek aan bestuurlijke moed?
Wat het ook was, het resultaat is dat Suriname het tot heden doet met een grondwet met een onevenwichtige machtsbalans tussen regering (i.c. de president) en De Nationale Assemblee.
"Bouterse, Venetiaan, Santokhi – allemaal populisten"
Een grondwet die de democratie onvoldoende schraagt.
Een grondwet met nog meer democratische onaardigheden zoals, geen limiet aan het aantal termijnen dat iemand president mag zijn.
Experts in dit kennisdomein publiceerden hier meermalen over. Maar een grondwetsherziening vereist in DNA een instemmende 2/3 meerderheid volksvertegenwoordigers.
Tot nu zijn geen merkbare inspanningen verricht om die meerderheid te realiseren.
Blijkbaar hebben alle presidenten sinds toen en ook de huidige, en de volksvertegenwoordigers (nog) geen belang bij een grondwet die de democratie in Suriname bevordert en daarmee het welzijn en de welvaart van de Surinamers.
Er mist iets wanneer een partijbestuur zijn ex-president niet beschermt tegen vermijdbare blunders.
Dit gemis neem ik ook waarbij bijna alle ‘gevestigde’ politieke partijen; ook die in de regering.
Jongelingen of nieuwkomers worden Spartaans gedisciplineerd en de oude kil wordt aanbeden, ook al beschadigt wat hij zegt/doet de partij(leden).
Dat demonstreerde de NPS.
Partijpolitieke dinges, oubollige machismo, pathologische wraakzucht en spirituele armoede. Politiek gezien zijn deze in de 21ste eeuw, symptomen van stilstand en verval.
Daarom wens ik dat het initiatief van de radiozender meer Surinamers aanspreekt hun ambitie of droom van het presidentschap met elkaar en de wereld te delen.
De NPS is het bewijs : Suriname staat stil
Het zal bijdragen aan persoonlijke en politieke weerbaarheid ook bij luisteraars.
En – belangrijk – het leert mensen het kaf van het koren scheiden bij verkiezingen!
Bron : Filia Kramp / via SR Herald
Ziet u Venetiaan, Bouterse en Santokhi allemaal als populisten?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!