PARAMARIBO, 7 november 2022 – In tegenstelling tot veel andere landen – China komt bijvoorbeeld helemaal niet opdraven, Amerika en Nederland sturen een minimale afvaardiging – is Suriname met een zeer grote groep afgereisd naar de jaarlijkse klimaattop in Egypte.
In eigen land wordt de president – via de Communicatiedienst Suriname – nu al bejubeld omdat hij ons land krachtig zal gaan laten horen en zelfs kansen ziet om nieuwe leningen en subsidies te vergaren.
Egypte is "vergeten" de agendapunten vast te stellen
De internationale politiek reageert echter terughoudender en voorspelt dat de klimaattop al is mislukt voordat hij begint.
De redenen?
De relatief lage interesse van de grote landen en het feit dat Afrika ditmaal de agenda samenstelt, wat ze – naar nu blijkt – grotendeels heeft nagelaten.
Egypte – het Afrikaanse gastland – hoopt vanwege haar geografische locatie een brug te kunnen bouwen tussen Afrika en de westerse landen (Europa / Noord-Amerika).
Toch weet niemand van tevoren precies wat deze top gaat opleveren en is deze in nog grotere nevelen gehuld dan de voorgaande jaren.
Zondag was al de feestelijke, ceremoniële opening waarbij ook onze president, zijn vrouw, twee ministers en andere gedelegeerden aanwezig waren.
Nederland komt slechts een dag, China helemaal niet
Maandag begint de top pas echt en dan worden er in totaal ruim honderd mensen verwacht;
Met haar grote delegatie neemt Suriname dus een flink deel van de (officieel) aanwezige personen voor haar rekening.
Suriname stuurt één van de grootste delegaties dit jaar
Nederland is zuiniger en stuurt voor nog geen 24 uur Mark Rutte naar Afrika, terwijl Amerika – hoe kan het anders – in allerijl president Joe Biden invliegt.
Net als altijd is de Chinese president Xi afwezig; de grootste vervuiler ter wereld laat zijn gezicht op de klimaattop per definitie niet zien en trekt haar eigen koers.
Alle aanwezige wereldleiders krijgen van te voren spreektijd toebedeeld, waar in de praktijk niet heel veel anderen naar luisteren; men is dan vooral druk bezig met andere zaken.
Mooie woorden zullen er wel gaan klinken, maar de kans dat er daadwerkelijk iets wordt afgesproken is erg klein.
Er wordt veel gepraat en men hoopt op extra geld
Wat veel arme landen – waaronder Suriname – wel hopen is dat de rijke landen grote bedragen, leningen en subsidies gaan toezeggen.
Omvangrijke hulp aan arme landen – waaronder Suriname – wordt gezien als een principiele kwestie.
Ons land wordt zwaar getroffen, maar we hebben geen geld om ons aan de klimaatverandering aan te passen. Bovendien stoten we – vanwege het feit dat we bijna niets produceren – zelf geen CO2 uit.
Suriname produceert niets, dus vervuilt niets
Veel aandacht voor Suriname zal er echter niet zijn; de rijkere landen hebben geen idee waar we ons bevinden en focussen zich vooral op het midden en zuiden van Afrika en de Centraal-Aziatische landen.
Als de financiele klimaathulp aan de arme landen uitblijft, dreigt daar een groter prijskaartje aan te hangen.
Santokhi hoopt op geld, maar niemand weet wie we zijn
Het gaat dan waarschijnlijk ten koste van vertrouwen en samenwerking op andere thema's.
Een gegeven waar Suriname overigens niets over te zeggen heeft; daarvoor zijn we – ondanks onze enorme afvaardiging – niet "belangrijk" genoeg in de internationale klimaatwereld.
De klimaattop van vorig jaar – die werd gehouden in het Schotse Glasgow – ging over de spelregels.
Spelregels over "wie doet wat" en "wat krijgen we er voor terug" en "onder welke voorwaarden".
Vorig jaar was ons optreden inhoudelijk gezien erg zwak en werd internationaal niet gehoord.
Wel wist de regering toen te melden dat ons land erg groen was.
Het resultaat is echter dat we dit jaar dus eigenlijk al met één nul achterstaan als het gaat om geld binnen te krijgen of onze stem te laten horen.
Ten tijde van de andere klimaattop in Parijs werden een hoop mooie woorden uitgesproken. Na drie jaar hebben we dus wat spelregels en mooie woorden... dit jaar is het tijd voor actie.
Die actie is echter alweer erg vaag en zelfs totaal onduidelijk voor wie er kritisch naar kijkt.
Er zijn wat algemene agendapunten, iedereen mag een mooi woordje zeggen, maar verder overheerst er onduidelijkheid aangaande de klimaattop in Sharm El-Sheikh zal opleveren.
Afrika bepaalt de agenda, maar heeft niets genoteerd
Dat heeft niet alleen te maken met onderwerpen die altijd terugkeren (maar waar niemand iets aan doet) maar vooral met het Egyptisch / Afrikaanse voorzitterschap.
De agenda van de onderhandelingen is – naar blijkt – helemaal niet in detail uitgewerkt.
De Britse regering had de agenda van vorig jaar bovendien afgestemd met andere landen.
Dit om vooraf de haalbaarheid van de akkoorden te vergroten, maar Afrika heeft dat volledig nagelaten.
Vooraf heeft Egypte met niemand inhoudelijk overlegd en zelf maar wat zaken in de agenda gezet.
De voorzitter – Egypte – zit dus niet echt boven op de onderhandelingen en gaat vooral erg nonchalant met de top om.
De kans dat het allemaal op niets uitdraait, Europa zich gaat ergeren aan deze lakse houding en men overmorgen met ruzie huiswaarts vliegt, is dan ook aanwezig.
Aan de andere kant is er wellicht hoop vanwege deze losse en weinig professionele aanpak.
Als er vooraf niets is afgesproken, dan kunnen er zo maar verrassende resultaten komen.
Een lege agenda kan zo maar verrassend uitpakken
Niemand weet waar het straks over gaat en wat er verwacht wordt. Wie weet worden er vanwege deze relaxede sfeer juist wel mooie deals gesloten... we gaan het zien.
Bron : Suriname Nieuws
Wat denkt u dat Santokhi gaat zeggen?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!