Nederlandse stagiaire in Surinaams ziekenhuis

Nederlandse stagiaire in Surinaams ziekenhuis

PARAMARIBO, 27 april 2023 – De Nederlandse studente Chloë heeft een aantal maanden stage gelopen in Suriname.

Haar verslag geeft de Surinaamse situatie aan, gezien door de ogen van een Nederlandse verpleegkundige in opleiding.

Stage Suriname

"Ik kon kiezen uit Gambia, Zuid-Afrika, Suriname en Indonesië. Gambia en Zuid-Afrika zag ik niet zitten wegens de veiligheid en Indonesië vind ik meer een vakantieland."

"Ik koos voor Suriname, ook omdat daar Nederlands gesproken wordt en dat vond ik een groot voordeel. Daarnaast is het een mooi land."

Suriname leek me een mooi land, dus ik ging er heen

De stagecoördinator van haar school bracht de studente vervolgens in contact met Suriname, maar het grootste deel van de voorbereidingen werden van haar zelf verwacht.

Je moet zelf een stageplek en een huis regelen.

Omdat ik langer dan negentig dagen in Suriname zou verblijven moest daarvoor een verblijfsvergunning aangevraagd worden.

Dat was een heel geregel met het nodige papierwerk.

Chloë
studente

Aangezien het de eerste keer was dat zij alleen voor langere tijd in het buitenland verbleef, was het in het begin een spannend avontuur.

Toen Chloë voet op Surinaamse bodem zette op Paramaribo Zanderij International Airport, werd ze opgehaald door een contactpersoon. Op weg naar haar appartement keek ze direct al haar ogen uit.

Armoede en ratten

"Ja, er is meer armoede dan ik verwacht had. Je zag veel oude huizen en oude auto’s."

"Er lag overal vuilnis op straat en er lag veel zwerfafval in de struiken langs de wegen, waarvan de meeste slecht begaanbaar waren."

Wat me als eerste opviel was de armoede en het afval

"Het appartement was prima, alleen kwam ik er achter dat daar meer ongedierte is dan in Nederland. Aan de kakkerlakken wende ik snel, maar ik kon maar niet wennen aan een muis in huis.”

Stage

Chloë liep stage in het RKZ (Rooms Katholiek Ziekenhuis) dat beter bekend staat als het Sint Vincentius Ziekenhuis in Paramaribo.

Tijdens haar verblijf van zes maanden werkte ze op verschillende afdelingen, zoals de kinderafdeling, kraamafdeling, verloskamer en interne chirurgie.

Spullen voor eenmalig gebruik werden er weer hergebruikt

"Ik begon op de kinderafdeling en daar viel het mij op dat er weinig spullen waren. Soms waren er zelfs geen pleisters en gebruikten ze tape."

"Wij gooien in Nederland gauw iets weg als het gebruikt is, maar in Suriname gebruiken ze het nog eens."

Tekort aan spullen

"Ook was er een tekort aan beademingsapparatuur. De plastic bedden waren vaak hard en oud."

Er was geen of veel minder aandacht aan pijnbestrijding

"Daar werd minder aan pijnbestrijding gedaan dan in Nederland. Vaak geen ruggenprik of andere pijnstillers. Het verzorgen van wonden gebeurt ook anders."

Iedereen met verschillende wonden werd op dezelfde manier behandeld, waardoor het infectiegevaar groot was.

Geen maatwerk.

Het personeel spreekt alle patiënten met u aan, maar verder zijn ze in de benadering vrij hard, vond ik.

Chloë
studente

"Als er iets kapot ging moest de technische dienst het repareren, terwijl in Nederland iets nieuws besteld wordt."

"Zij leven voor een groot deel van donaties, het ziekenhuis kan niet zo maar iets nieuws kopen.”

De verzorging van wonden brengt risico's met zich mee

Haar rol bestond uit het meehelpen in de zorg, zoals mensen wassen, opruimen en sommige verpleegtechnische handelingen verrichten.

Verloskundige

"In de verloskamer mochten we meekijken bij bevallingen. Dat mag in Nederland niet. Zo hebben we bij een keizersnee mogen kijken en dat was zeer interessant."

"In de laatste weken van mijn stage mochten we meekijken bij operaties, dat was erg leerzaam.”

Ik was bij operaties terwijl dat in Nederland verboden is

Chloë kwam ook in contact met Surinaamse stagiaires en ontdekte nog een verschil met Nederland.

Het bleek dat wij in Nederland verder zijn met de studie en persoonijke ontwikkeling, wij moeten meer weten.

Pas als je een handeling volledig beheerst krijg je een handtekening. In Suriname krijg je al een handtekening als je het één keer gedaan hebt. Bij ons moet je meer kennis hebben.

Chloë
studente

"Wij vragen ook meer waarom een arts iets op een bepaalde manier doet, maar in Suriname nemen ze dingen sneller aan."

In Nederland ga je in discussie met de arts, hier niet

"In Nederland is meer structuur, je weet wat je moet doen en dan kun je ook meer initiatief tonen."

Goed gevoel

Na een half jaar zat de stage er op en kijkt Chloë met een goed gevoel terug.

„Na een half jaar in Suriname vond ik het prima, het was mooi geweest. Het hoefde voor mij niet langer te duren."

De drempel voor een diploma ligt in Suriname veel lager

Ik wil nog wel eens terug naar Suriname, maar dan als vakantiereis. En ik wil ook nog wel eens op vakantie naar Thailand en Indonesië.

Opmerking vanuit de app : dit is een ingekorte versie van een langer artikel uit het Dagblad van het Noorden.

Het volledige artikel – inclusief meer details over het leven van de studente – kunt u terugvinden op de site van DVHN zelf.

De foto bij het artikel is ter illustratie en toont niet de persoon in kwestie.

Suriname Nieuws
gratis app

Bron : Reinier de Boer / Dagblad van het Noorden (Nederland)


— UW MENING —

Wat is uw mening en / of ervaring met onze medische zorg?


Wilt u reageren op de vraag?

Lees verder in de gratis app!