PARAMARIBO, 14 april 2024 – Wil Chandrikapersad Santokhi dat zijn economische adviseurs liegen, of mogen ze de waarheid niet vertellen?
Economen in Suriname ervaren toenemende druk om niet openlijk kritiek te leveren op het regeringsbeleid, ondanks duidelijke aanwijzingen van wanbeleid in de actuele, financiële verslagen.
Er heerst een alomtegenwoordige zorg dat de regering invloed uitoefent om economische realiteiten te verdoezelen, die door transparante internationale en nationale rapportages juist zijn blootgelegd.
Het is voor eenieder met enige kennis mogelijk om deze documenten te begrijpen, wat suggereert dat het negeren van dergelijke gegevens een bewuste keuze is van de beleidsmakers.
Voor juli 2020 (ongeveer het moment van de machtsoverdracht – redactie) leek de economie van Suriname op een stabiel pad met een inflatie van minder dan 6% en een jaarlijkse economische groei van 2,25% tot 2,5% tot 2024.
Tot 2020 leek het nog redelijk goed te gaan, daarna niet
Dit werd ondersteund door lage werkloosheidscijfers en significante investeringen in verschillende sectoren. Echter, na juli 2020 heeft de economische ontregeling geleid tot een explosieve inflatie en een scherpe stijging van de werkloosheid, vooral onder jongeren.
De verandering in beleid en de continuïteit in het lenen, bij instanties zoals het IMF, hebben de staatsschuld onhoudbaar verhoogd.
Had het voormalige regeringsbeleid (van de NDP en daarvoor NPS – redactie) voortgeduurd, dan zou Suriname een lage inflatie hebben gehad van onder de 6% tot 2024, met een economische groei van 2,25% tot 2,5% per jaar.
In april 2020 was er 8,2 miljard SRD in omloop, en het was de taak van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) om de koers stabiel te houden.
De economie zag uitbreidingen in verschillende sectoren zoals groothandel, detailhandel, bouw, horeca en productie, terwijl de mijnbouw stabiel bleef.
De werkloosheid was gedaald naar 7,6% in 2018 en nam verder af in 2019. Er waren aanzienlijke investeringen in infrastructuur, gezondheidszorg, onderwijs, wetenschap en cultuur.
Voor 2020 waren er problemen, maar die waren oplosbaar
Economisch gezien waren er veel maatregelen genomen om de economie te stabiliseren, waaronder NRA-maatregelen en een nieuwe bankwet die sociale en economische vooruitgang als doel hadden.
Bedrijven sluiten
– economie stort in –
Het vermogen van Suriname werd ingezet om het staatsinkomen te verhogen, wat eind 2019 leidde tot een winst van SRD 38 miljoen voor de staat door goed financieel beleid van de CBvS.
De schuldenlast van Suriname was eind 2019 86,6% van het BBP, vergelijkbaar met landen die geen negatieve status hebben, zoals Japan (261% BBP in 2021), de VS (121%), en China (77%).
Geen deskundige econoom zou een schuldenlast van 86,6% veroordelen, hoewel beleidsmatige maatregelen nodig blijven om deze te beheren.
De gevolgen van het ontregelen van de economie in Suriname zijn duidelijk: explosieve koers– en prijsstijgingen resulteerden in ongekende inflatiestijgingen; 0% in 2022, 59,1% in 2021, 34,9% in 2020, en 4,4% in 2019.
De koopkracht blijft dalen. De SRD-massa groeide naar 22,5 miljard SRD, volgens zowel de Centrale Bank als het IMF-rapport over overmatige geldcreatie.
Na 2020 is alles in de negatieve kant omhoog geschoten
De werkloosheid steeg naar 9,9% in 2022 en wordt geschat op 12% in 2024, terwijl de jeugdwerkloosheid verdubbelde naar 30%.
Veel werknemers zijn verschoven naar onzekere banen in de informele economie, wat leidt tot versterkte informaliteit, armoede en sociale en economische kwetsbaarheid.
Er wordt een verdere afname van formele banen verwacht door de hervorming van de publieke sector.
Een slecht ondernemingsklimaat belemmert de ontwikkelingsvooruitzichten van de particuliere sector.
Suriname scoort laag in internationale en regionale indices voor zakendoen en regelgeving. De staatsschuld groeide naar 131,8% BBP in februari 2024, en de regering stelt dat internationale rekenmethodes deze lager uit laten vallen—een mogelijke manipulatie van cijfers.
De regering verkocht waardepapieren uit de staatskas, wat het staatsvermogen verkleinde.
De OMO-veilingen kostten de staat SRD 5,6 miljard in rentebetalingen aan particuliere banken, een vorm van machtsmisbruik die het staatsinkomen vermindert.
Deskundigen moeten erkennen dat niet alleen het westerse model van liberalisme werkt voor Suriname.
Door deze regering wordt gelogen en fake news gebracht
Beleidsmakers en hun adviseurs moeten stoppen met het verdraaien van gegevens op platforms (zoals Wikipedia – redactie) en belangrijke rapporten die het tegendeel bewijzen niet laten verdwijnen.
De rapportages van het IMF, de IDB, de CBvS, en andere instanties tonen een ander beeld dan wat de beleidsmakers voorhouden.
Geraadpleegde bronnen: IMF, Wereldbank, IDB, CBvS, Algemeen Bureau voor de Statistiek.
Opmerking
Dit ingezonden artikel vertolkt enkel de visie van de auteur.
Suriname Nieuws
gratis app
Bron : Marie-Louise Vissers / samengevat door Suriname Nieuws / beeld : Langeman
Wil Chan de waarheid horen?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!