PARAMARIBO, 29 juni 2024 – Van minister Ramadhin mag er niet over gepraat worden en dus is het in alle media een hot topic; de (deplorabele) staat van het Marwina Ziekenhuis, of beter... spookhuis.
Het Marwina Ziekenhuis is rond 2018 gebouwd en opgeleverd onder de vorige (NDP) regering.
De belangrijkste geldschieter hiervoor was Frankrijk die ons niet alleen een betere medische zorg toewenste, maar zichzelf ook minder Surinaamse patiënten.
Het ziekenhuis is onder de vorige regering opgeleverd
Die laatste gingen, bij gebrek aan beter, liever naar "de overkant" in Frans-Guyana voor medische zorg dan dat ze zich bij ons lieten behandelen.
Ontwikkeling
Na de machtsoverdracht in 2020 is de verdere ontwikkeling van het ziekenhuis per direct stopgezet.
De laatste stapel planken bleef onaangeroerd, personeel werd niet meer aangenomen of zelfs ontslagen, patiënten waren niet welkom en het kleine beetje (Frans) geld dat nog over was verdween.
Sinds een aantal jaar is het daarom een publiek geheim dat het hele ziekenhuis al waardeloos is geworden nog voordat het in gebruik was genomen.
De regering richt zich, wat zowel educatie als medische zaken betreft, liever op Groot-Paramaribo dan al die "lastige" locaties daarbuiten, zoals in het binnenland.
Een reporter van D-TV Express besloot eens het zekere voor het onzekere te nemen en, zoals een goed journalist betaamt, hoor en wederhoor ter plekke te plegen. Hij reisde af naar Marwina en trof daar een spookhuis aan.
Het ziekenhuis was verlaten, desolaat en in verval geraakt
De gure wind waaide door het desolate pand heen, een wachter viel nergens te bekennen en geparkeerde auto's – laat staan behandelende artsen of patiënten – waren er ook niet.
Met wat moeite wist hij wel twee verpleegkundigen op te sporen die verveeld in de buurt van het pand rondhingen.
Zij wilden liever niet op camera verschijnen, aangezien het vrij duidelijk was dat het hier om veredelde zeven-even ambtenaren ging.
Er was geen leiding aanwezig, geen wachter, geen patiënten
In de ochtend arriveren ze, tekenen voor presentie, wachten de dag af en enkele uren later vertrekken ze naar huis. Alhoewel ze beweerden dat ze enkele "medisch behoeftigen" onder zich hadden, op het moment van het interview, konden ze daar inhoudelijk geen bewijs voor leveren.
Op het moment dat de journalist van dienst zijn lachen niet meer kon inhouden, het was overduidelijk dat er niemand in het hele ziekenhuis aanwezig was, wisten de twee dames in kwestie ook niet goed waar ze het moesten zoeken.
Spookhuis...
– ...of ziekenhuis? –
Omdat de reporter graag wilde weten hoe het ziekenhuis zo verwaarloosd kon worden, vroeg hij naar de leiding.
Die bleek overdag nooit aanwezig te zijn "en zeker niet tussen 12:00 en 15:00 uur" aldus de enige twee werknemers van het ziekenhuis.
Minister Amar Ramadhin was not amused dat iemand de waarheid over "zijn" ziekenhuis naar buiten had gebracht en dreigde, zoals gewoonlijk, direct met juridisch wapengekletter en dure woorden.
Dat laatste was vrij lachwekkend, aangezien hij het had over international medical laws and guidelines waar de journalist zich aan diende te houden.
Ramadhin speelde alsof het ziekenhuis nog in gebruikt was
Je gaat immers niet zo maar in een druk bevolkt ziekenhuis alle patiënten in beeld brengen.
In principe heeft hij daar gelijk in, behalve dat er op het oog helemaal geen patiënten aanwezig waren en het interview ook nog eens op het terrein van het ziekenhuis plaats vond; niet binnen de muren van het pand zelf.
Welcome to the hospital
– we are here to scare you –
De minister was er hoe dan ook niet van gediend en overweegt nu juridische stappen te ondernemen om journalisten de mond te snoeren.
De minister viel de journalisten aan met juridische dreiging
Het zij hem vergeven, aangezien hij dit waarschijnlijk heeft geleerd van zijn president. Die houdt immers ook niet zo van schrijvers die zaken benoemen.
Bron : D-TV Express (Youtube) / Jolanda Pengel (Suriname Nieuws)
Mag een journalist dit soort zaken gewoon benoemen?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!