PARAMARIBO, 27 juli 2024 – Waar het president Santokhi – op aanraden van minister Radmin – vorig jaar nog een goed idee leek om enorme delen van ons oerwoud te laten vernietigen door boeren, is het momenteel wellicht raadzaam daar toch wat voorzichtiger mee om te gaan.
Het verhaal van de mennonieten mag genoegzaam bekend zijn.
Enkele jaren terug heeft Chandrika ze persoonlijk uitgenodigd op zijn Kabinet om ze vervolgens vele duizenden hectare aan (bijna) gratis landbouwgrond te beloven.
In ruil daarvoor zouden de sektarische boeren onze jungle op grote schaal vernietigen en er vervolgens gemodificeerde soja en maïs gaan planten. Het idee was dat een deel van de opbrengst (van de verkoop – redactie) vervolgens zou terugvloeien in de staatskas.
En het feit dat zowel de inheemsen als marrons van hun eigen grond verjaagd zouden worden? Dat was feitelijk slechts een minor detail in het – letterlijke – masterplan van Chan.
Mennonietes
Later bleek dat mennonieten helemaal nooit (inkomsten)belasting betalen, laat staan dat ze de winst delen met een (voor hun) vreemde mogendheid.
Suriname stond dus met lege handen en een prematuur beloofde landbouwtoekomst voor de godvrezende ondernemers.
Zonder overleg draaide de president zijn toezeggingen – gedaan op papier inclusief contracten – weer terug, was niet bereik voor commentaar en de mennonieten moesten het verder maar uitzoeken.
Los van het feit dat deze manier van zakendoen niet heel vertrouwenwekkend is naar potentieël toekomstige investeerders, heeft ons land er door de hele gang van zaken nog een levensgroot extra probleem bijgekregen.
De internationale gemeenschap heeft, juist door de gedane beloften en toezeggingen van Chan aan de boeren, meer oog voor waar we mee bezig zijn. Het in de uitverkoop zetten van zowel oerwoud als primair bos valt dan ook niet goed en daarvoor zijn we onlangs keihard afgestraft.
Op de internationale "milieubeschermingsindex" stegen we weliswaar netjes van plek 86 naar 31, maar op alle fronten waar de regering verantwoordelijk is voor milieubehoud, krijgen we sinds 2020 flinke strafpunten.
Het gaat te ver om de lijst met cijfers (weer) te bespreken – daar is onlangs een uitgebreide special aan besteed – maar op het gebied van zowel visserij als ontbossing scoort Suriname de laatste jaren steeds slechter.
Strafpunten Suriname
– © epi.yale.edu –
Waar de Europese Unie ons inmiddels van de nodige sancties heeft voorzien vanwege het vissen, kijkt de rest van de wereld met argusogen naar "het groene hart van de Amazone", zoals ons land zich graag afficheerde.
En ook wat dat laatste betreft zijn we hard op weg om op het strafbankje te komen, aangezien we jaarlijks enorm veel oerwoud (laten) vernietigen.
Buurland Brazilië heeft vele jaren terug een soortgelijke situatie meegemaakt, maar daar sindsdien ook actief beleid op gevoerd.
Met succes, want de ontbossing is er aanzienlijk afgenomen en de bescherming van hun kostbare Amazone is gestegen.
Onlangs heeft een Braziliaanse boer zelfs een megaboete moeten betalen van maar liefst 47 miljoen euro vanwege (door hem verrichte) schade aan het Amazonewoud.
Het gaat hier om de grootste civiele klimaatzaak in Brazilië. De boer in kwestie was verantwoordelijk voor het ontbossen van 5.600 hectare regenwoud in de staat Amazonas.
Tussen 2003 en 2016 liet hij bomen en vegetatie verwijderen met kettingzagen en zette hij het land in brand. Een werkwijze die veel lijkt op die van de gevreesde mennonieten.
Braziliaanse boer
– niet de man in kwestie –
Op korte termijn maak je zo veel landbouwgrond, maar die is daarmee ook zeer snel uitgeput en feitelijk voor tientallen jaren ten dode opgeschreven.
Bewijs van zijn acties kwam van satellietbeelden en filmopnames waarna de verdachte zijn daden toegaf.
Naast de boete moet hij ook proberen het regenwoud te herstellen en mag hij in de toekomst nooit meer vee houden of iets van intensieve landbouw doen.
Het Amazonegebied is het grootste regenwoud ter wereld, waarvan de helft in Brazilië ligt en de rest (onder andere) in ons land.
De ontbossing neemt buiten ons land sterk af sinds 2004, maar binnen onze grenzen stijgt de vernietiging sterk sinds 2020.
Behalve president Chandrikapsersad is ook voormalig Braziliaans president Bolsonaro daar flink schuldig aan. Onder zijn bewind steeg de vernietiging van de Amazone tussen 2019 en 2022.
Hij bezuinigde op de handhaving tegen ontbossing, terwijl de huidige president, Lula, zich juist weer sterk inzet om ontbossing te voorkomen.
Nu Suriname nog.
Surinaamse ontbossing
– elk jaar erger en meer –
Tekst : Liesbeth Kartowikromo (Suriname Nieuws) / artist impression : Langeman Produkties
Verdient ons oerwoud meer prioriteit?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!