PARAMARIBO, 15 augustus 2024 – Waar president Santokhi heel de wereld oproept te investeren in Suriname, zonder overigens exact te melden waarin en waarom, adviseert Nederland om dit juist niet te doen.
De Nederlandse overheid staat voor een ethisch dilemma. Moet zij haar internationale klimaatdoelstellingen handhaven of juist steun bieden aan onze oliesector?
De worsteling bleek naar voren te komen tijdens de voorbereidingen van een handelsmissie naar Suriname in september 2022.
Achtergrond
Die handelsdelegatie reisde mee met toenmalig premier Rutte van Nederland, omdat hij hier "sorry" kwam zeggen vanwege hun rol in de Afrikaanse trans-Atlantische slavernij.
Aan boord van het regeringsvliegtuig zaten ook enkele ondernemers die in principe zaken wilden doen met ons land.
Vanuit het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken is echter geregeld dat alleen milieuvriendelijke projecten doorgang mochten vinden, met ondersteuning vanuit het landje aan de Noordzee.
Na afloop van de missie bleek echter niet alleen dat geen enkele Nederlandse ondernemer daadwerkelijk kansen zag om in Suriname te investeren, maar ook dat Suriname geen interesse had in het aanbod van Nederland om de "groene tour" op te gaan.
Terwijl Suriname al bijna 10 jaar droomt dat haar ontdekte olievelden ons land economisch ooit uit de crisis zullen trekken, blijft Nederland dus vasthouden aan haar toezeggingen op de klimaattop van Glasgow in 2021.
Tijdens die top heeft zo ongeveer heel Europa besloten geen enkele overheidssteun meer te verlenen aan fossiele projecten waar dan ook in het buitenland, waaronder dus ons land.
Ons land bevindt zich – het mag inmiddels bekend zijn – in een ongekende, economische crisis met zeer hoge inflatie en ontevreden burgers.
De ontdekking van een olieveld voor onze kust bood echter lange tijd een sprankje hoop.
Blok 58
Oliegiganten als Total en Shell (van oorsprong Nederlands – redactie) zijn behoudend optimistisch over het potentieel van het veld, dat naar schatting zo'n 6 miljard vaten olie bevat.
Indien het project succesvol is, kan het – bij goede onderhandelingen en contracten – honderden miljoenen dollars per jaar opleveren voor Suriname.
Wel zullen we pas rond 2035 daar iets van merken en staan we tot 2050 onder curatele via zowel het IMF als Oppenheimer.
Ondanks deze economische mogelijkheden voor ons land wil de Nederlandse overheid absoluut geen directe steun meer bieden aan de ontwikkeling hiervan, zo blijkt nu uit uitgelekte documenten.
De Surinaamse regering is al jaren op de hoogte van het feit dat Nederland wel kan, maar simpelweg niet wil helpen. Toch doet men voorkomen alsof men elders met grote interesse naar ons land kijkt en investeerders massaal in de rij staan.
Sinds de ondertekening van de Glasgow-verklaring is er een duidelijke koerswijziging binnen Europa. Nederland (en andere landen binnen de EU – redactie) trekt zich volledig terug van fossiele energieprojecten om zo de afgesproken klimaatverplichtingen na te komen.
Olieplatform
– zal het ooit gebeuren? –
Dit zorgt voor spanningen, zoals bijvoorbeeld tijdens de eerdere handelsmissie van Nederland naar Paramaribo. Nu blijkt dat bedrijven – met interesse in onze olieprojecten – gewoonweg niet welkom waren aan boord van het Nederlandse regeringsvliegtuig.
E-mails tussen Nederlandse ambtenaren tonen aan dat de overheid voorzichtig moet omgaan met betrokkenheid bij olie– en gasprojecten in Suriname.
Afbreukrisico
Het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken waarschuwde de ambassade in Paramaribo zelfs om terughoudend te zijn tijdens officiële bezoeken.
Het risico van politieke schade weegt zwaar op de keuzes die de Nederlandse overheid moet maken in de relatie met Suriname.
En voor Nederland geldt dat principes sterker zijn dan financiële winsten. Tijdens de handelsmissie is uiteindelijk dus niets bereikt of afgesproken, terwijl de olievelden aan onze voeten liggen.
Uiteindelijk heeft de Nederlandse overheid het op papier verboden om steun te verlenen aan Nederlandse bedrijven die in de fossiele sector van ons land zouden willen investeren.
In plaats daarvan wilde Nederland wel officieel steun bieden bij Groene Projecten, maar daar had Suriname blijkbaar weer geen interesse in.
Uiteindelijk heeft Nederland dus het advies gegeven dan maar helemaal niet te investeren in ons land.
Deels omdat steun voor olie uit den boze is (op overheidsniveau, wat private investeerders doen, is niet aan de overheid) en deels omdat Suriname zelf niet wil dat er bij ons geïnvesteerd wordt, behalve als het om olie gaat (wat de Europese Unie weer niet wil).
De Nederlandse handelsmissie van 2022 is daarmee voor ons land volledig mislukt.
Verantwoording
Het artikel is geschreven op basis van een eerder artikel van het FD.
De aangehaalde stukken zijn vrijgegeven na een beroep van datzelfde FD op de "Wet Open Overheid" (de WOO in Nederland – redactie).
De regering Santokhi was in de basis op de hoogte van de situatie, maar heeft deze nooit willen erkennen.
Suriname Nieuws
gratis app
Tekst : FD.nl (bron Nederland) / Shanti Biharie (Suriname Nieuws) / artist impression : Langeman Produkties
Heeft u begrip voor de Nederlandse principes?
Wilt u reageren op de vraag?
Lees verder in de gratis app!